<place lat="52.386225" lon="16.914219" width="300" zoom="16" />
Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Madalińskiego (pot. „Madalina”) - niefunkcjonująca już obecnie zajezdnia tramwajowa zbudowana w latach 1947-1948 przy skrzyżowaniu ulic Madalińskiego i Pamiątkowej na poznańskiej Wildzie.
Ta najmniejsza poznańska zajezdnia należała do wydziału S2, została zamknięta w grudniu 2014 r.
Historia[]
Intensywny rozwój komunikacji miejskiej w latach powojennych i związany z nim rozrost taboru był powodem decyzji o zbudowaniu nowej, trzeciej (po zajezdniach na Gajowej i Głogowskiej) zajezdni tramwajowej w Poznaniu. Jej lokalizacja na Wildzie, w sąsiedztwie zakładów przemysłowych, nie była przypadkowa - wyjeżdżające z niej tramwaje mogły bez niepotrzebnych dojazdów obsługiwać linie dowożące robotników do fabryk.
W latach 1947-1948 wybudowano ośmiotorową halę czołową, mieszczącą 45 wagonów dwuosiowych, z której wyjazd możliwy był jedynie na tor położony w ulicy Madalińskiego w kierunku ulicy Traugutta (do hali wjeżdżało się tyłem), a także budynek warsztatowo-socjalny oraz budynek mieszkalny dla pracowników. Powstała także pętla uliczna Pamiątkowa – Madalińskiego – Traugutta. Teren zajezdni nie został ogrodzony, a ul. Madalińskiego pozostała dostępna dla ruchu kołowego. Zajezdnię oddano do użytku 27 października 1948 r.[1]
Rozbudowa[]
Jedyna rozbudowa zajezdni miała miejsce w latach 1975-1976. Dobudowano wówczas siedem torów odstawczych na zewnątrz hali oraz dodatkowy tor w osi ulicy Madalińskiego, który pełnił rolę toru postojowego dla linii tramwajowych mających tutaj swoją końcówkę. Ogrodzono również teren samej zajezdni.
Współcześnie[]
W ostatnich latach w zajezdni „nocowały” tramwaje typu Düwag GT6, Düwag GT8 oraz Düwag GT8ZR (tramwaj dwukierunkowy) obsługujące linie 2, 3, 4, 7, 8, 9, 10, 11, 18.
Tory na terenie zajezdni nie były w stanie pomieścić całego taboru obsługiwanego przez Wydział S-2. Część wagonów po odbyciu Obsługi Codziennej, wyjeżdżała więc w systemie rotacyjnym na tory odstawcze na Budziszyńskiej (tzw. „wyprowadzka”)[2].
Pożegnanie „holendrów”[]
Na terenie zajezdni 4 czerwca 2011 Poznaniacy pożegnali wycofywane ze służby tramwaje Beijnes 3G (potocznie nazywane „holendrami”). Dwa z nich zostaną zachowane jako pojazdy historyczne: jeden z nich otrzyma „holenderskie” żółte malowanie, drugi zaś w barwach MPK będzie jeździć po ulicach Amsterdamu.
Likwidacja[]
Po zbudowaniu zajezdni na Franowie w roku 2012 los Madaliny został przesądzony. Przez kilka kolejnych lat mówiło się, że na jej terenie umieszczone zostaną wydziały: torów i dróg oraz sieci i podstacji.
14 grudnia 2014 r. po raz ostatni wyjechały na linie tramwaje z zajezdni przy Madalińskiego. Do końca roku działał tam jeszcze warsztat. Wszystkie tramwaje, które do tej pory stacjonowały na Wildzie zostały przeniesione do zajezdnia na Franowie[3].
Muzeum Komunikacji na Madalinie[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Na terenie zajezdni planowane jest utworzenie Muzeum Komunikacji[4].
Źródła[]
Poznańskie zajezdnie | |
---|---|
Plik:5,36001,11945477,Zobacz jak rozbieraja zajezdnie na Gajowej.jpeg • Tory odstawcze na Budziszyńskiej • Zajezdnia autobusowa przy ulicy Darzyborskiej • Zajezdnia autobusowa przy ulicy Kaczej • Zajezdnia tramwajowa na Franowie • Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Fortecznej • Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Gajowej • Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Głogowskiej • Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Madalińskiego
|