Wystawa Wschodnio-Niemiecka (niem. Ostdeutsche Ausstellung Posen) - wystawa trwająca od 15 maja do końca września 1911 roku na terenie dzisiejszych Międzynarodowych Targów Poznańskich.
Przygotowania[]
Propozycję jej zorganizowania wysunął i przedstawił w Berlinie w roku 1908 nadburmistrz Poznania dr Ernst Wilms. Miała ona prezentować osiągnięcia gospodarcze, kulturalne i inne Niemców na terenie wschodnich Prus. Wystawa zorganizowana na terenach między dzisiejszymi ulicami Głogowską, Bukowską i Matejki zgromadziła ponad tysiąc wystawców w około stu budynkach. Patronat nad imprezą objął sam cesarz - Wilhelm II, zaś jego syn - Fryderyk Wilhelm - został przewodniczącym komitetu honorowego.
Atrakcje[]
Na terenie wystawy, otwartej 15 maja 1911 roku, znajdowała się wioska murzyńska, makieta Starego Miasta, strzelnica z inscenizowanym lasem.
Wzorcowa Wioska Osadnicza[]
Na wystawie prezentowano również tzw. Wzorcową Wioskę Osadniczą (niem. Kleinsiedlungsdorf), które miano stawiać na wschodnich rubieżach Niemiec. Zaprojektowana przez Paula Fischer, głównego architekta Komisji Kolonizacyjnej, wioska składała się z ośmiu domów, szkoły, gospody, siedziby rady wiejskiej i kościoła. Kościółek zbudowany w stylu norweskim został przeniesiony po wystawie na Krzesiny, gdzie znajduje się do dziś, jako jedyny drewniany kościół na terenie Poznania.
- Dowiedz się więcej w: Kościół Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej
Wystawowy budynek winiarni stoi z kolei do dziś na Sołaczu - mieści się w nim restauracja Meridian. Centralnym jednak budynkiem była Wieża Górnośląska, która stała się ozdobą wystawy i atrakcją turystyczną.