| Wojciech Szczęsny Kaczmarek | ||
 | ||
| Data urodzenia: | 24 marca 1942 | |
| Miejsce urodzenia: | Luboń | |
| Data śmierci: | 26 maja 2009 | |
| Miejsce śmierci: | Poznań | |
| Prezydent Miasta Poznania | ||
| Poprzednik: | Andrzej Wituski | |
| Następca: | Ryszard Grobelny | |
„Przekazanie władzy” - Wojciech Szczęsny Kaczmarek gratuluje swojemu następcy Ryszardowi Grobelnemu
Pomnik poświęcony pamięci Wojciecha Szczęsnego Kaczmarka na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan (odsłonięty 3 marca 2011)
Co trzeba było powiedzieć, powiedziałemJak trzeba było reagować, reagowałem
Gdy trzeba było coś robić, robiłem
Wojciech Szczęsny Kaczmarek – polski samorządowiec, jeden z twórców odrodzenia polskiego samorządu miejskiego, prezydent Poznania w latach 1990–1998, konsul polski w Paryżu w latach 2000-2003.
Z jego inicjatywy reaktywowano Związek Miast Polskich, którego został pierwszym po reaktywacji prezesem, piastując to stanowisko w latach 1991-1998.
Życiorys[]
Wojciech Szczęsny Kaczmarek był absolwentem Wydziału Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie obronił pracę doktorską oraz uzyskał habilitację. W latach 1982-1983 pracownik naukowy Politechniki w Zurychu. W latach 1987-1988 wykładał na Uniwersytecie Paris Nord jako profesor pierwszej klasy. Pracę naukową zakończył w 1990 roku.
W latach 80. był czynnym działaczem „Solidarności”.
W okresie od 6 czerwca 1990 r. do 1998 roku sprawował przez dwie kadencję urząd Prezydenta Miasta Poznania.
30 lipca 1992 r. m.in. wraz z Jadwigą Rotnicką, Wojciechem Krukiem i Jackiem Mayem otwierał pierwszą w Poznaniu ścieżkę rowerową[1].
Do 2002 roku przez trzy kadencje zasiadał w Radzie Miasta Poznania.
W 2002 roku był konkurentem Ryszarda Grobelnego w wyborach na urząd Prezydenta Miasta Poznania, z którym przegrał w II turze.
Odznaczenia i wyróżnienia[]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski - za wybitne zasługi w działalności publicznej i społecznej.
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski - za wybitne zasługi dla samorządu terytorialnego i przemian demokratycznych w Polsce, za działalność państwową i publiczną, za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej.