Willa Flora (także: Willa Nova) – została zbudowana w 1872 roku dla żony Wilhelma II, Cesarzowej Wiktorii. Należała do architekta i budowniczego Bolesława Margowskiego. Jest to jeden z najstarszych i najciekawszych istniejących do dziś budynków przy ul. Grunwaldzkiej. Stanowi jeden z nielicznych ocalałych przykładów ogródków rozrywkowych z restauracjami, bardzo popularnych w Poznaniu na przełomie XIX i XX wieku, a także w dwudziestoleciu międzywojennym (ich największe skupiska znajdowały się na Wildzie – przy Drodze Dębińskiej i na Jeżycach). Ogródki takie stanowiły istotny cel niedzielnych wycieczek Poznaniaków w tamtych czasach.
W latach 1927-1932 działało tu Polskie Przedsiębiorstwo Filmowe Popfilm.
Obiekt charakteryzuje się przejrzystą, geometryczną strukturą tworzących go brył. Nad całością dominuje przysadzista wieża. Od lat 80. XIX wieku powstawały wokół kolejne, liczne obiekty, składające się na ofertę ogródka rozrywkowego, np. kręgielnia, muszla koncertowa, sala widowiskowa, a nawet jeden z pierwszych kortów tenisowych w mieście (zimą wykorzystywany jako lodowisko). Budynek (uszkodzony w czasie II wojny światowej) zamieniono w czasach PRL na lokale biurowe. Stan ten trwa do dziś. Ogrody okalające willę zdewastowano – nie pozostały żadne ślady dawnych funkcji rozrywkowych. Budynek jest bardzo zniszczony i powinien zostać wyremontowany - piękny obiekt zlokalizowany w samym centrum miasta mógłby stanowić jego wizytówkę. Przywrócenie pierwotnej funkcji obiektu mogłoby towarzysko ożywić okolicę, co ucieszyłoby wielu tutejszych mieszkańców.
Willa wraz salą widowiskową i łącznikiem została wpisana do rejestrów zabytków: pod nr A-048 z 16 kwietnia 1993 r. i nr 224/Wlkp/A z 25 kwietnia 2005 r.