|
Ulica na planie miasta z roku 1930
Przebieg ulicy na planie miasta z roku 1976
Ulica Wolnica - biegnie od Działowej do ulicy Święty Wojciech. Jej przedłużeniem w kierunku zachodnim jest ulica Solna, zaś wschodnim - Małe Garbary. Ogranicza od północy plac Wielkopolski.
Przynależność[]
Ulica/plac należy[1] do rejonu:
- samorządu lokalnego Stare Miasto;
- Szkoły Podstawowej nr 40 oraz Gimnazjum nr 3;
- parafii Świętego Wojciecha;
- obwodów wyborczych okręg I obwód 5 i okręg I obwód 1;
- obwodów wyborczych do rad osiedli okręg I- Stare Miasto obwód 5 i okręg I- Stare Miasto obwód 1;
- komisariatów okręg I- Stare Miasto obwód 5 i komisariat Stare Miasto rewir II rejon 13.
Geneza nazwy[]
Nazwa Wolnica pochodzi od łacińskiego forum liberum (prawo wolnego handlu mięsem poza kramami) i nawiązuje do funkcjonującego dawniej w tym miejscu targowiska[2].
Historia[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Plac Wroniecki w roku 1910
Ulica znajduje się na terenach stanowiących w średniowieczu okolice bramy Wronieckiej. Była ona już w wieku XV częściowo zabudowano (Szpital św. Ducha) i nazywana Gaską. Możliwe, że do niej również odnosiła się nazwa platea Purtida (pol. ulica Brudna, niem. Faulegasse) pojawiająca się w ówczesnych księgach miejskich.
Nazwę ulicy w brzmieniu polskim, obowiązującą do dzisiaj, ustalono 16 czerwca 1919 r.[3]
Plac Wroniecki[]
Z końcem XVIII w. (po zburzeniu pruskich fortyfikacji) powstał u zbiegu ulic Wolnica i Wronieckiej plac służący przez długie lata jako miejsce handlu mięsem i rybami[3].
Dowiedz się więcej w: Plac Wroniecki
Źródła[]
- ↑ Baza systemu adresowego ZGiKM GEOPOZ
- ↑ fotopolska.eu - Poznań, Ulica Wolnica
- ↑ 3,0 3,1 Zygmunt Zaleski, „Nazwy ulic w Poznaniu z planem Wielkiego Poznania”, s. 84, Poznań, Magistrat Stołecznego Miasta Poznania, 1926.