|
Ulica Obornicka - wylotowa ulica prowadząca od ronda Obornickiego (skrzyżowanie z Lutycką i Lechicką) w kierunku północno-zachodnim przez Suchy Las i Złotniki. Jej przedłużeniem w kierunku południowym jest ulica Wincentego Witosa.
Przynależność[]
Ulica/plac należy[1] do rejonu:
- samorządów lokalnych Podolany i Piątkowo;
- Szkoły Podstawowej nr 62, Szkoły Podstawowej nr 17 i Szkoły Podstawowej nr 15 oraz Gimnazjum nr 65 i Gimnazjum nr 11;
- parafii Opatrzności Bożej, parafii Matki Odkupiciela, parafii Miłosierdzia Bożego i parafii Matki Bożej Pocieszenia;
- obwodów wyborczych okręg VII obwód 215, okręg VII obwód 208, okręg VII obwód 214 i okręg VII obwód 217;
- obwodów wyborczych do rad osiedli okręg I-Podolany obwód 1, okręg I-Piątkowo obwód 4 i okręg I-Piątkowo obwód 8;
- komisariatów komisariat Jeżyce rewir II rejon 19 i komisariat Północ rewir I rejon 1.
Historia[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Ulica została włączona w granice miasta wraz z Winiarami w roku 1925 jako Szosa Obornicka. Biegła ona wówczas aż do skrzyżowania Garbar z Szelągowską. Obecną nazwę - ulica Obornicka - otrzymała 19 sierpnia 1926 r.[2]
W roku 1939 wydzielono z ulicy Obornickiej jej wschodni fragment, który obecnie nosi nazwę Aleja Armii Poznań.
Budowa tzw. trasy średnicowej, dzisiejszej ulicy Mieszka I, spowodowała wydzielenie z Obornickiej kolejnego jej fragmentu - ulicy Piątkowskej[3].
„Pozostałości” dawnej Obornickiej[]
Współcześnie dawny przebieg południowo-wschodniego odcinka Obornickiej odtwarzają ulice Piątkowska, Księcia Mieszka I oraz Aleja Armii Poznań.
Przy ulicy[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Źródła[]
- ↑ Baza systemu adresowego ZGiKM GEOPOZ
- ↑ Zygmunt Zaleski, „Nazwy ulic w Poznaniu z planem Wielkiego Poznania”, s. 96, Poznań, Magistrat Stołecznego Miasta Poznania, 1926.
- ↑ poznanmojemiasto.com - Piątkowska? To Obornicka…?