|
Ulica Kurlandzka - ulica biegnąca od Chartowa do skrzyżowania z ulicami Żegrze i Inflancką. Ogranicza osiedla Orła Białego, Czecha i Rusa od wschodu i południa. Między ulicami Wiatraczną i Bobrzańską Kurlandzka biegnie wiaduktem (o długości 115 m) nad ulicą Krzywoustego.
Przynależność[]
Ulica/plac należy[1] do rejonu:
- samorządu lokalnego Żegrze;
- Szkoły Podstawowej nr 64 oraz Gimnazjum nr 27;
- parafii Świętego Jana Apostoła i Ewangelisty;
- obwodu wyborczego okręg V obwód 154;
- obwodów wyborczych do rad osiedli okręg I-ŻEGRZE obwód 3 i okręg I-ŻEGRZE obwód 4;
- komisariatu komisariat Nowe Miasto rewir II rejon 13.
Historia[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Jako pierwszy powstał odcinek ulicy Kurlandzkiej od ówczesnej Weleckiej (współcześnie skrzyżowanie z Piaśnicką) do Wiatracznej. Budowę odcinka o długości 706 m rozpoczęto w październiku 1976 r[2].
Współczesna Kurlandzka biegnie fragmentami dawnych ulic. Odcinek południowy od Obodrzyckiej do Bobrzańskiej w latach 60. XX wieku był nadal ul. Obodrzycką (wówczas Obotrycką), kończącą się przy Ostrowskiej. Odcinek północny ma zaś przebieg zbliżony do ulicy Weleckiej. Ulica Welecka biegła dalej w kierunku zachodnim, by przejść w Inflancką, którą łączyła się z ówczesną Maltańską[3].
Przed wojną cały ten szlak komunikacyjny - od Starołęki do Maltańskiej miał jedną nazwę: ulica Forteczna.
Przy ulicy[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Źródła[]
- ↑ Baza systemu adresowego ZGiKM GEOPOZ
- ↑ „Kronika Miasta Poznania” nr 1/1980, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1980.
- ↑ „Kronika Miasta Poznania” nr 3/2001, „Rataje i Żegrze”, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 2001.