Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki
Wczytywanie mapy…
Patron:Ignacy Jan Paderewski
Długość:303 m
Czas powstania:1838
Dzielnice:Stare Miasto
Zakres numerów:1-3, 6-11
Kody pocztowe: 61-770
Zdjęcia:zobacz pełną galerię
261528

Bazar i ulica Nowa

Paderewskiego-Sieroca-1898

Skrzyżowanie z ulicą Sierocą (ok. 1898 r.)

Aleje Marcinkowskiego Nowa 1899

Aleje oraz wylot ulicy Nowej (rok 1899)

Paderewskiego-Stadtsparkasse

Budynek Stadtsparkasse

Ulica Paderewskiego - tory tramwajowe

Wyłączone z ruchu tory tramwajowe - zdjęcie z lat 1977-78

Ulica Ignacego Paderewskiego - ulica wiodąca na Stary Rynek od strony Alei Marcinkowskiego.

Historia[]

Już na rycinie z roku 1618 przedstawiającej miasto widoczna jest uliczka biegnąca w osi współczesnej ulicy Paderewskiego (od rynku w kierunku murów miejskich). Później brak po niej śladu.

Wytyczona w 1838 roku w czasie wielkiej akcji burzenia średniowiecznych murów miejskich i budowy nowego, reprezentacyjnego Poznania na zachód od Starego Rynku Autorem planu urbanistycznego nowego Poznania był David Gilly. Burzenie murów miejskich rozpoczęto w 1793 r., w 1794 r. już wytyczono plac Wilhelmowski (dzisiejszy Plac Wolności) i ulicę Wilhelmowską (dzisiejsza Aleja Marcinkowskiego). Z tak powstającym nowym, reprezentacyjnym Poznaniem łącznikiem były tylko ulica Fryderykowska (23 Lutego) i Podgórna. Brak było bezpośredniego łącznika między Starym Rynkiem i nowo powstająca dzielnicą. Takiego łącznika już w latach 20 i 30 XIX wieku domagał się bez powodzenia, Edward Raczyński. W 1838 roku Prusacy zdecydowali o przebiciu ulicy, którą nazwano ulicą „Nową”(niem. Neue-Straße), jako, że była pierwszą nowo wytyczoną ulicą miejską od 1815 r. Miała zadanie połączyć Stary Rynek z nową dzielnicą. Niebawem stała się ona główną arterią komunikacyjną miasta[1].

Żeby tą ulicę zbudować trzeba było w 1838 roku wyburzyć kamienicę nr 69, pierwszą boczną kamienicę w zachodniej pierzei Starego Rynku. O nieistniejącej kamienicy nr 69 przypomina dzisiaj zarys fundamentów w postaci czerwonego bruku na ulicy Paderewskiego. Badania archeologiczne pokazały, że już w XIV wieku stały tu budynki drewniane. Kamienica nr 69 zbudowana w pierwszej połowie XVI wieku (na miejscu poprzednich, zniszczonych przez pożar) przetrwała blisko trzysta lat, a jej wygląd z charakterystycznymi drewnianymi gankami, znany jest z ryciny powstałej tuż przed rozbiórką. Teraz pierwszą boczną w południowej pierzei Starego Rynku i początkiem północnej pierzei ulicy Paderewskiego jest kamienica jest nr 70 Rotowska. Przebudowana w 1906 r., odbudowana po zniszczeniach wojennych, przy odbudowie dodano do niej podcienia.

W brzmieniu Polskim, nazwę ulicy ustalono urzędowo 29 sierpnia 1919 r. W okresie II wojny światowej powrócono do niemieckiej nazwy. Od roku 1945 patronem ulicy jest Ignacy Paderewski.

Tramwaj[]

Tory tramwajowe (ulicą Nową biegła trasa tramwaju konnego już w roku 1880) zniknęły z ulicy Paderewskiego 17 marca 1955 r. wraz z wycofaniem ruchu tramwajowego ze Starego Rynku. Ich pozostałości rozebrano w 1993 roku[2].

Przy ulicy

Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji.
Nie dodawaj tutaj obiektów - załóż nową stronę z obiektem, który chcesz dodać i w kategoriach podaj wszystkie ulice przy których się znajduje. Obiekt automatycznie pojawi się pod mapką ulicy.
Komunikat o braku wyników oznacza, że nie ma jeszcze strony obiektu znajdującego się przy danej ulicy.

Odśwież listę obiektów
Wczytywanie mapy…
Kamienica na narożniku ulicy Paderewskiego i Starego Rynku z adresem nr 70 Stary Rynek, zajmująca początek pierzei północnej ulicy Paderewskiego, z przebitymi podcieniami.
Nr 10
Po północnej stronie ulicy były kiedyś zabudowania klasztoru Franciszkanów, zostały rozebrane w pierwszych latach XX wieku, przejęte potem przez miasto. Zbudowano tam, na rogu ulicy Paderewskiego i Sierocej, w latach 1910-1912 budynek biurowo-administracyjny, dom wykonany z piaskowca, bogate ozdoby upiększają fasady i wnętrza. Ozdobą najciekawszą, najbarwniejszą i największą jest umieszczony na ścianie zegar monumentalny. Kiedyś w budynku kasa miejska, potem Bank Gdański, teraz siedziba Sanepidu, ale też i dyskoteka i pub „Buddha Bar”.

Przynależność[]

Ulica/plac należy[3] do rejonu:

  • samorządu lokalnego Stare Miasto;
  • Szkoły Podstawowej nr 40 oraz Gimnazjum nr 2 i Gimnazjum nr 3;
  • parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i Świętej Marii Magdaleny i parafii Świętego Marcina;
  • obwodów wyborczych okręg I obwód 4 i okręg I obwód 5;
  • obwodu wyborczego do rad osiedli okręg I-Stare Miasto obwód 10;
  • komisariatów Stare Miasto rewir I rejon 3 i Stare Miasto rewir I rejon 4.

Ciekawostki[]

  • W roku 1928 przeprowadzono remont nawierzchni i torowiska tramwajowego biegnącego w osi ulicy (wówczas noszącej nazwę Nowa). Całość robót wykonano w 38 godzin nieprzerwanej pracy.[4]

Źródła[]

  1. Poznań od roku 1793 do 1853 w: „Kronika Miasta Poznania” nr 1/1999, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1999.
  2. Poznańskie tramwaje, część II w: „Kronika Miasta Poznania” nr 3/1998, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1998.
  3. Baza systemu adresowego ZGiKM GEOPOZ
  4. Władysław Czarnecki, Tak kiedyś w poznaniu projektowano i budowano (fragmenty wspomnień) w: „Kronika Miasta Poznania” nr 3-4/1993, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1993.

Galeria[]

Advertisement