|
Widok od strony ul. Kolejowej w kierunku ul. Głogowskiej
Ulica Hetmańska - biegnie od ronda Żegrze (skrzyżowanie ulic Żegrze i Unii Lubelskiej) do skrzyżowania Reymonta z Arciszewskiego, pokonując Wartę przez most Przemysła I. Jej przedłużeniem w kierunku zachodnim jest ulica Grochowska.
Historia[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Ulica Hetmańska, dawne Wały Hetmańskie, zaprojektowane z góry jako ważna, dwujezdniowa arteria, zaczęła się stopniowo zabudowywać po 1930 roku. Między Głogowską a Arciszewskiego, tam gdzie do końca lat dwudziestych panował nie zamącony krajobraz wiejski, zaczęło się niebawem rozwijać zgrupowanie okazałych wilii. Pierwsze tego rodzaju zabudowę otrzymały ulice Biedrzyckiego oraz Winklera, wkrótce potem Nehringa i Cybulskiego. Zbigniew Zakrzewski, "Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939"[1]
Pierwszy odcinek Hetmańskiej powstał w latach 30-tych XX wieku - prowadził od ówczesnej Alei Reymonta do Romana Dmowskiego. W czasie okupacji niemieckiej ulica otrzymała nazwę Richthofen-Alleee (pol. ulica Manfreda von Richthofena).
Przedłużenie do Wildy[]
Budowa wiaduktu nad ulicą Dolna Wilda
Poznań w okresie powojennym rozbudowywał się po prawej stronie Warty. Budowa obwodnicy, która odciążyłaby centrum miasta od ruchu tranzytowego, stała się koniecznością.
W roku 1968 rozpoczęła się przebudowa istniejącego odcinka ulicy Hetmańskiej oraz jej przedłużenie w kierunku wschodnim do ówczesnej ul. Dzierżyńskiego (obecnie ulica 28 Czerwca 1956 r.) - prace zakończono w 1972 roku[1].
Równocześnie w roku 1968 rozpoczęto budowę trasy tramwajowej. Pierwsze tramwaje na trasie łączącej Głogowską z Grunwaldzką (ulicami Reymonta oraz Hetmańską) pojawiły się 23 lutego 1970 roku (linia nr 20)[2]. W tym samym roku wybudowano skrzyżowanie torów wraz z łukami na skrzyżowaniu Hetmańskiej z Głogowską, a następnie przedłużono tramwajową trasę Hetmańską do ul. Dzierżyńskiego. Skierowano na nią 2 stycznia 1973 r. linie nr 10 i 12. Zrezygnowano jednocześnie z eksploatacji torowiska i pętli na ulicy Sczanieckiej[1].
Przedłużenie do Rataj[]
30 czerwca 1973 r. oddano do użytku fragment Trasy Hetmańskiej łączący Zamenhofa z ówczesną Dzierżyńskiego (obecnie 28 Czerwca 1956) poprzez most Przemysła I[3].
Odcinek ulicy Hetmańskiej od tunelu pod torami kolejowymi przy ulicy Kolejowej do ronda Żegrze otrzymał swoją nazwę decyzją Miejskiej Rady Narodowej na sesji 1 grudnia 1988 r[4]
Źródła[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 lazarz.pl - Niegdyś aleja Richthofena. Przez pół roku pełniła rolę zajezdni - ulica Hetmańska
- ↑ „Kronika Miasta Poznania” nr 3/1970, s. 182, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1970.
- ↑ „Kronika Miasta Poznania” nr 4/1977, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1977.
- ↑ Sprawozdania w: „Kronika Miasta Poznania” nr 3/1989, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1989.
Galeria[]
