Teatr Muzyczny
Plan widowni
Teatr Muzyczny (pot. Operetka) - teatr założony w 1956 roku i mieszczący się przy ul. Niezłomnych w budynku Domu Żołnierza.
Historia[]
Początkowo teatr nazywał się Państwową Operetką Poznańską, lecz w roku 1974 ówczesny dyrektor Henryk Olszewski zadecydował o zmianie nazwy teatru na obecną - Teatr Muzyczny. Oprócz nazwy zmianie uległ także charakter teatru, jego głównie operetkowa oferta została rozszerzona o inne muzyczne formy przedstawień takie jak musicale czy koncerty.
Pierwszy dyrektor Teatru pełnił swoją funkcję zaledwie przez rok od 1956 r., mimo tego udało mu się sprowadzić artystów ówcześnie uznawanych za znaczących w polskiej operetce. Od samego początku Teatr stawiał na współpracę z Orkiestrą Związków Zawodowych, kolejni dyrektorzy, Zbigniew Szczerbowski i Zygmunt Wojciechowski kontynuowali tę współpracę.
Zygmunt Wojciechowski, który pracował wcześniej w Teatrze Wielkim, dzięki swoim kontaktom i doświadczeniu, stworzył ówczesną renomę poznańskiej operetki. Angażował on sprawdzonych scenografów, a także rozbudował zespół solistów.
Przez pierwsze cztery lata w repertuarze dominowały zdecydowanie operetki klasyczne: „Wiktoria i jej huzar”, czy „Bar w Savoyu” Pála Abraháma, a także „Wesoła wdówka” i „Kraina uśmiechu” Franza Lehára, oraz „Hrabina Marica” Imre Kálmána, i „Życie paryskie” Jacquesa Offenbacha.
Kolejnym dyrektorem w historii poznańskiej operetki był Henryk Duczmal. Jedną z jego najistotniejszych decyzji było zatrudnienie w charakterze dyrektora artystycznego Stanisława Renzy, który po ustąpieniu Duczmala objął jednocześnie funkcję głównego dyrektora. Za jego panowania na deskach teatru zagościły także pierwsze musicale, takie jak: „Can Can Cole'a” Portera, czy „My Fair Lady” Fredericka Loewego. Zaczęto także wystawiać własne dzieła Stanisława Renzy takie jak „Eksportowa żona”, „Skrzydlaty kochanek”, czy „Dziękuję ci Ewo”.
Po sezonie 1972/1973 dyrektoriat teatru przejął Henryk Olszewski, który dokonał zmiany nazwy Teatr Muzyczny, wprowadzając jednocześnie większy nacisk na musicale, kosztem tradycyjnych operetek.
Od 1980 r. do 1984 r. dyrektorem był Andrzej Wiza, który z kolei starał się kłaść większy nacisk na twórczość lokalnych - polskich artystów. Dzięki temu na deskach teatru zagościły takie dzieła, jak: „Zamek na Czorsztynie” Karola Kurpińskiego, czy też „Myszka” Jacka Szczygła i Henryka Drygalskiego.
Z kolei od 1984 r. do 1989 r. rolę dyrektora pełnił Włodzimierz Krzyżanowski. Za jego kadencji wystawiany był cieszący się ogromnym powodzeniem musical „Targ z dziewczętami” Victora Jacobiego, oraz „Madame Sans-Gêne” autorstwa Victorien Sardou i Émile Moreau.
W roku 1989 do Poznania w charakterze reżysera przyjechał Daniel Kustosik, który został następnie kolejnym dyrektorem Teatru Muzycznego i pełnił tę funkcję przez kolejne 23 lata, podczas których starał się zrównoważyć nowoczesną i tradycyjną ofertę Teatru Polskiego.
Współczesność[]
Od stycznia 2013 r. rolę dyrektora teatru pełni Przemysław Kieliszewski.
Obecnie, na jego scenie wystawiane są przeróżne operetki, musicale, a także koncerty, spektakle edukacyjne, a nawet przedstawienia dla dzieci, i wieczory muzyczno-poetyckie.