Budynek szkolny przy ul. Berwińskiego
Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu
Budynek szkolny przy ul. Berwińskiego zbudowano w latach 1903-1905 na obszarze byłej szkółki drzew Towarzystwa do Upiększania Miasta.
Historia[]
Projekt budynku powstał w Miejskim Urzędzie Budowlanym pod kierunkiem Heinricha Gruedera. Autorem rozwiązania przestrzennego był inspektor budowlany Feliks Moritz. Powstała tu szkoła średnia (IV Mitteschule).
W latach 1924-25 sala gimnastyczna służyła jako tymczasowe miejsce zamieszkania dla przybywających z Niemiec Polaków, którzy zdecydowali się na stały powrót do kraju.
W okresie II wojny światowej budynek pełnił rolę szpitala wojskowego. Po wojnie przywrócono obiektowi funkcje szkoły.
W latach 70-tych w budynku mieściły się cztery szkoły podstawowe: Nr 9, Nr 15, Nr 26, Nr 43. Obecnie mieści się tam Szkoła Podstawowa Nr 26.
Budynek został wpisany do rejestrów zabytków pod nr A-222 od 23 maja 1979 r.
Architektura[]
Szkoła posiadała: 3 aule, 28 klas, nowocześnie wyposażony gabinet fizyczny oraz salę gimnastyczną. Ogólnie w szkole mogło się uczyć 1100-1600 uczniów. Oprócz pomieszczeń o funkcji bezpośrednio dydaktycznej, szkoła posiadała gabinet rektora, pokoje nauczycielskie i konferencyjne oraz magazyny pomocy szkolnych.
Budynek ma elewację z żółtej cegły klinkierowej, wybudowany jest w stylu neorenesansu.