Ten dynks trzeba narychtować, tej! Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tego artykułu. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje. |
Stanisław Jan Kolanowski - piwowar, radny, społecznik, filantrop, współzałożyciel Cmentarza Zasłużonych Wielkopolan.
Był zaangażowany w życie publiczne, żył w dobrych stosunkach z burmistrzami Poznania. Podczas powstania listopadowego służył pomocą powstańcom i zbiegom.
Oddawał się pracy w opiece nad ubogimi. W latach 1841-1843 stał na czele Towarzystwa do zbierania kości zwierząt, którego dochody po połowie szły na wsparcie ubogich i subwencjonowanie szkoły przemysłowej i ochronki w klasztorze pobernardyńskim. Był także w zarządzie Towarzystwa Dobroczynności (1848), w komitecie Zakładu św. Wincentego dla sierot na Śródce (1852), w zarządzie zakładu przemysłowego i ochronki w klasztorze pobernardyńskim.
Przez pewien czas był przewodniczącym w radzie miejskiej.
Gorliwie oddawał się sprawom kościoła - za jego staraniem odnowiono prezbiterium kościoła farnego i większą część bocznych ołtarzy, ustawiono ambonę i chrzcielnicę. Współtworzył cmentarz św. Wojciecha.
Życie prywatne
Był żonaty z p. Kwilecką, drugi ślub wziął z p. Stęszewską. Miał 10 dzieci.
Źródła
- „Kronika Miasta Poznania” nr 1/1927, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1927.