Historyczne nazwy dworca[]
- Louisenhain - lata 1875 - 1900
- Luisenhain (Kr. Posen) - lata 1901 - 1909
- Luisenhain - lata 1910 - 1919
- Starołęka - lata 1919 - 1922
- Poznań Starołęka - okres międzywojenny
- Posen Luisenhain - okres II wojny światowej
- Poznań Starołęka - po II wojnie światowej
Opis dworca[]
Dworzec powstał w 1875 roku i od początku pełnił ważną funkcję w ruchu kolejowym Poznania. Stacja Starołęka to stacja węzłowa, która mimo niewielu (dokładnie jest ich 4) torów głównych obsługuje cały ruch pasażerski z kierunku Ostrowa Wielkopolskiego do Poznania, a także ruch towarowy ze stacji rozrządowej Poznań Franowo w kierunku Górczyna i Lubonia, a dalej odpowiednio w kierunku Wrocławia i Zbąszynka. Rozgałęzienie tych kierunków znajduje się za mostem na Warcie, w dawnym okręgu „PSK2”, obecnie sterowanym z nastawni „PSK”, która posiada urządzenia przekaźnikowe. Na stacji znajduje się również strażnica przejazdowa, oznaczona „PSK1”. Dla obsługi podróżnych służy jeden dwukrawędziowy peron.
Połączenia[]
Aktualne połączenia z Dworca Starołęka oraz do Dworca Starołęka można znaleźć na stronach PKP