Widok budynku dworca - poniżej pozycje na mapie dawnego dworca Antoninek, oraz nowego przystanku kolejowego
Historyczne nazwy dworca[]
- Antoninhof - lata 1907-1919
- Antonin - okres międzywojenny
- Antoninhof - lata 1939-1943
- Posen Seehof - lata 1943-1945
- Poznań Antoninek - po zakończeniu II wojny światowej
Opis dworca[]
Dworzec został otwarty w 1912 roku po zbudowaniu trasy do Konina. Budynek od początku był przeznaczony do obsługi połączeń o małym znaczeniu, a to ze względu m.in. na brak poczekalni czy kasy biletowej wewnątrz budynku. Jeszcze niedawno istniała tutaj stacja węzłowa, jednak w wyniku modyfikacji Poznańskiego Węzła Kolejowego została ona zlikwidowana i obecnie pełni rolę posterunku odgałęźnego i bocznicowego oraz przystanku osobowego na trasie kolejowej Poznań - Swarzędz (i dalej Konin - Kutno - Warszawa). W wyniku modyfikacji węzła kolejowego (oprócz zlikwidowania jednego odgałęzienia torów i dwóch nastawni mechanicznych), przebudowano całkowicie perony, przesuwając je (z dotychczasowego położenia przy wiadukcie kolejowym linii Poznań - Franowo - Kobylnica) kilkaset metrów w kierunku Poznania. Perony zyskały przejście podziemne, zainstalowano windy na niepełnosprawnych oraz zamontowano wiaty.
Połączenia[]
Aktualne połączenia z Dworca Antoninek można znaleźć na stronach PKP.