Pierwszy pomnik Adama Mickiewicza został zniszczony w 1939 roku przez okupantów hitlerowski i znajdował się obok kościoła św. Marcina.
Plany budowy pomnika[]
Krótko po zakończeniu II wojny światowej, pojawił się pomysł odbudowy pomnika, jednak brak koncepcji i środków finansowych, spowodował odłożenie decyzji. Decyzję przybliżyła zbliżająca się setna rocznica śmierci Wieszcza. Nie znalazł uznania pomysł rekonstrukcji pomnika Oleszczyńskiego forsowany przez Towarzystwo Miłośników Miasta Poznania oraz środowisko profesorów Uniwersytetu Poznańskiego. Poznańskie środowisko artystyczne domagało się postawienia nowego pomnika, bardziej odpowiadającego nowym tendencjom w sztuce. Doszło do sporu o ostateczny wygląd pomnika Wieszcza.
Realizacja[]
W 1955 roku rozpisano konkurs na projekt pomnika. Wygrał projekt Bazylego Wojtowicza i Czesława Woźniaka. Dwa lata później w 1957 roku powołano Komitet Budowy Pomnika Adama Mickiewicza, który w pierwszej kolejności zajął się uporządkowania placu przy kościole św. Marcina. Następnie przystąpiono do realizacji pomnika projektu Wojtowicza. Pomnik odlano w Gliwicach i stanął na placu Mickiewicza przed Collegium Minus. Odsłonięcie miało miejsce 29 maja 1960 roku.
Czterometrowy pomnik stanął na dwumetrowym cokole dzięki czemu monument góruje nad placem. Na cokole miały być płaskorzeźby, jednak wybrany materiał sjenit okazał się zbyt twardy, postanowiono więc poprzestać na płytko rytych w płaszczyźnie kamienia.
Teraz tutaj pod popularnym „Adasiem” jest miejscem pamiątkowych zdjęć po uroczystości absolutorium... i nie tylko.
W 1981 roku w pobliżu pomnika poety, stanął inny monumentalny pomnik, a mianowicie Poznańskie Krzyże poświęcony ofiarom wydarzeń Poznańskiego Czerwca 56.
Galeria[]
