|
Ulica Świętosławska
Ulica Świętosławska - sięgająca swą historią średniowiecza, ulica biegnąca od południowo-wschodniego rogu Starego Rynku do Fary.
Historia[]
Na samym początku ulica nazywana była Kozią, następnie Świętosławską, znacznie rzadziej Jezuicką.
Jezuici trafili do Poznania w roku 1570, posiadali oni kościół św. Stanisława (obecna Fara), klasztor i kolegium. Zakon został zniesiony w roku 1773.
W wieku XIX przyjęła się powszechnie nazwa ulica Jezuicka, którą w brzmieniu polskim ustalono oficjalnie w roku 1919[1]. Obecną nazwę, nawiązującą do historycznej, nadano w roku 1935[2].
W trakcie okupacji niemieckiej nosiła nazwę Albrecht-Dürer-Strasse[3].
30 września 2003 r. z okazji 30-lecia Polskiego Teatru Tańca na rogu ul. Koziej i Świętosławskiej odbyło się taneczne spotkanie z cyklu „Teren prywatny”.
Przy ulicy[]
Świętosławska 6 - kamienica- Świętosławska 7 - kamienica
- Świętosławska 8 - kamienica
- Świętosławska 9 - kamienica
- Świętosławska 9 - Cocorico
- Klasztorna 11 - Fara
- Na narożniku ulicy Świętosławskiej i Koziej figura Chrystusa z poł. XVI wieku.
Źródła[]
- ↑ Zygmunt Zaleski, „Nazwy ulic w Poznaniu z planem Wielkiego Poznania”, s. 35, Poznań, Magistrat Stołecznego Miasta Poznania, 1926.
- ↑ Nazwy poznańskich ulic. Przemiany i trwanie: wieki XIV-XX w: „Kronika Miasta Poznania” nr 3-4/1984, s. 43, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1984.
- ↑ OD DURERA DO PIRSCHERA Uwagi o nazwach ulic w okupowanym Poznaniu w: „Kronika Miasta Poznania” nr 2/2009, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 2009.
Galeria[]
