Uwolnienie Andromedy przez Perseusza
Plac dawniej
Zabudowa socrealistyczna
Plac Cyryla Ratajskiego (niem. Königsplatz, Rynek/Plac Nowomiejski, Plac Młodej Gwardii) - plac położony na zachód od średniowiecznej części miasta o bokach 100m x 100m. Obecnie na placu zorganizowany jest ruch samochodowy w postaci ronda. Przez środek przebiega linia tramwajowa z przystankiem na środku placu. Od placu odchodzi pięć ulic: 23 Lutego, Młyńskiej, Libelta, Mielżyńskiego oraz 3 Maja.
Przynależność[]
Ulica/plac należy[1] do rejonu:
- samorządu lokalnego Stare Miasto;
- Szkoły Podstawowej nr 13 oraz Gimnazjum nr 3;
- parafii Najświętszego Zbawiciela, parafii Świętego Wojciecha i parafii Świętego Marcina;
- obwodów wyborczych okręg I obwód 6 i okręg I obwód 7;
- obwodu wyborczego do rad osiedli okręg I-STARE MIASTO obwód 8;
- komisariatu komisariat Stare Miasto rewir II rejon 11.
Przy placu znajdują się budynki o numerach: 1-2, 4-6, 8-10.
Historia[]
Od średniowiecza sięgał dotąd stary cmentarz żydowski na Muszej Górze. Wytyczony na początku XIX wieku w miejscu zbiegu starych dróg wiodących do kilku podmiejskich osad. Według pierwotnych zamierzeń Davida Gilly'ego plac ten miał być centrum handlowym nowej dzielnicy, wyznaczającym przy tym jej geometryczny środek (dlatego miejsce to nazwano Rynkiem Nowomiejskim). Z placu o wymiarach 100 na 100 m wybiegało pięć ulic, nawiązujących do przebiegu dawnych traktów komunikacyjnych (Mielżyńskiego, Libelta, Młyńska, 23 Lutego i 3 Maja). Rozwój miasta podążył jednak innym torem i plac obsadzono drzewami, a w połowie XIX w. parterową zabudowę wokół niego zastąpiły kamienice w jednolitym stylu włoskiego renesansu.
XIX wiek[]
Plac awansował do roli reprezentacyjnego miejsca. Powstał obszerny skwer z klombem, a jego centralnym elementem miał być pomnik poświęcony wizycie, w 1888 r., cesarzowej Wiktorii. Całości pomnika nie udało się ukończyć - w zamian na placu w 1891 roku stanęła fontanna, którą ozdobiła rzeźba Uwolnienie Andromedy przez Perseusza z 1879 roku profesora berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych Johannesa Pfuhla. Fontanna stanowiła doskonałe uzupełnienie otaczającej plac neorenesansowej zabudowy, która pojawiła się na przełomie XIX i XX wieku zmieniając parterową zabudowę. Pierzeje placu wypełniły okazałe kamienice, o fasadach wzbogaconych w liczne wykusze, wieżyczki, szczyty. W końcu XIX wieku plac stał się reprezentacyjnym miejscem w Poznaniu.
Nazwy placu[]
Plac nazywał się różnie, często zmieniał, albo zmieniali mu nazwę: Rynek Nowomiejski stał się do 1918 roku Königsplatz (plac Królewski), a po odzyskaniu niepodległości nadano mu odwołującą się do historii nazwę Plac Nowomiejski, używając również nazw Plac Królewski lub Rynek Królewski. Podczas II wojny światowej znowu nazywany Königsplatz. W roku 1951 otrzymał nazwę plac Młodej Gwardii[2]. We wrześniu 1989 r. został nazwany placem Cyryla Ratajskiego[3] - na cześć prezydenta miasta Poznania z okresu międzywojennego, cenionego człowieka, gospodarza miasta, polityka (o czym informuje znajdująca się na placu tablica pamiątkowa).
Po wojnie[]
W czasie II wojny światowej zabudowa placu i części przyległych ulic (Libelta, 3 Maja) uległa poważnemu zniszczeniu. Uszkodzona została również fontanna, której nie odtworzono (odtworzona rzeźba autorstwa Edwarda Haupta stoi od 1954 roku w Parku Wilsona). Po zakończeniu wojny, zbudowano w miejsce zniszczonych, sześciokondygnacyjne kamienice utrzymane w stylistyce socrealizmu (1952-1957). Projektantami byli Zygmunt Łomski, Adam Hahn i Danuta Hahn. W części budynków parter poprzebijano podcieniami, z których niektóre zostały przeszklone i zaadoptowane jako pomieszczenia wewnętrzne. Obok Placu Wielkopolskiego, plac Cyryla Ratajskiego jest jednym z największych skupisk architektury socrealistycznej w Poznaniu.
Przy ulicy
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji.
Nie dodawaj tutaj obiektów - załóż nową stronę z obiektem, który chcesz dodać i w kategoriach podaj wszystkie ulice przy których się znajduje. Obiekt automatycznie pojawi się pod mapką ulicy.
Komunikat o braku wyników oznacza, że nie ma jeszcze strony obiektu znajdującego się przy danej ulicy.
Kamienica 9 Plac Cyryla Ratajskiego[]
Jedną z istniejących dawnych kamienic otaczających Plac Cyryla Ratajskiego jest budynek z przełomu XIX i XX wieku, na narożniku Placu Cyryla Ratajskiego nr 9 i ulicy 23 Lutego nr 2.. Czteropiętrowy budynek o pięknym wystroju, nawiązującym do włoskiego renesansu posiadał posiadał do 1945 r. inne zwieńczenie. Tworzyły je wieża o strzelistym hełmie oraz trzy ozdobne szczyty. W trakcie powojennej odbudowy zrezygnowano niestety z ich rekonstrukcji. Mimo to kamienica należy do najpiękniejszych poznańskich budynków mieszkalnych.
Przy placu znajduje się niegdyś popularny bar mleczny „Pod Arkadami”.
Ciekawostki[]
Do niedawna plac ten nie cieszył się dobrą opinią. Niemiłym widokiem bywała tam obecność bezdomnych i prostytutek. Poznaniacy nazywają prześmiewczo miejsce to „placem Pigalle”.
Źródła[]
- ↑ Baza systemu adresowego ZGiKM GEOPOZ
- ↑ „Kronika Miasta Poznania” nr 3-4/1984, s. 23-64, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1984.
- ↑ IX Sesja Miejskiej Rady Narodowej w: „Kronika Miasta Poznania” nr 2/1990, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1990.
Galeria[]
Poniższe zdjęcia pochodzą ze strony 11ujec.blogspot.com. Zobacz więcej zdjęć »
