Palmiarnia została zbudowana w latach 1910-1911, a następnie rozbudowana z okazji Powszechnej Wystawy Krajowej. Jej obecny kształt związany jest z przebudową ukończoną 30 września 1992 roku. Palmiarnia znajduje się w północnej części Parku Wilsona. Stanowi największe w Polsce i jedno z większych w Europie skupisko roślin tropikalnych.
Historia[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Po II wojnie światowej w dniu 13 kwietnia 1946 r. Palmiarnia wznowiła działanie.
Ciekawostki[]
Palmiarnia Poznańska jest jednym z najstarszych w Europie ogrodów, w którym kryją się unikalne zbiory roślinne pochodzące z terenów tropikalnych i śródziemnomorskich, sawann oraz pustyń Ameryki i Afryki. Wyjątkowy charakter i klimat obiektu od 100 lat tworzy 17000 roślin należących do 1100 gatunków.
Palmiarnia Poznańska ściąga do Poznania miłośników przyrody przez cały rok. Pod szklanym dachem o powierzchni 4600 metrów kwadratowych, w 10 pawilonach wystawienniczych, wśród egzotycznych roślin można się natknąć na legwana zielonego, żółwie, papugi, a nawet pytony.
Od 1922 roku w Palmiarni działa również pierwsze publiczne akwarium w Polsce, w którym zgromadzono ponad 170 gatunków ryb z całego świata. Akwarium dysponuje 37 zbiornikami udostępnionymi zwiedzającym oraz około 100 zbiornikami hodowlanymi.
W pawilonie 3 Palmiarni mieści się kawiarnia „7 Kontynentów”, do której prowadzi osobne wejście od ulicy Matejki. W kawiarni można również kupić bilet wstępu do Palmiarni i rozpocząć tam zwiedzanie obiektu.
Podobnie jak pod Parkiem Wilsona, pod palmiarnia leżą nazistowskie schrony przeciwlotnicze. Odkryte w roku 1998 są dostępne dla zwiedzających[1].
Od czerwca 2016 r. organizowane są "Noce w Palmiarni", w czasie których pawilony zwiedzać można w godzinach 21 - 2 w nocy[2].