Zajta jest nie akuratna, fest ma być! Artykuł jest istotny, ale brakuje mu podstawowych treści. Rozwiń opisy lub wgraj dodatkowe ilustracje. |
Muzeum Narodowe | |
Rok założenia: | 1919 |
Otwarte: | Wtorek-czwartek: 9-15 w okresie letnim: 11-17 Piątki: |
Strona WWW |
Obiekt wpisany do |
Muzeum Narodowe (niem. Kaiser Friedrich Museum)
Kaiser Friedrich Museum[]
W 1894 roku władze pruskie powołały do życia pierwsze muzeum niemieckie – Provinzial Museum in Posen, od roku 1902 noszące nazwę Kaiser Friedrich Museum. Na potrzeby tego muzeum w latach 1900-1903 zbudowano nową reprezentacyjną siedzibę, projektu Karla Hinckeldeyna, a od roku 1904 przeniesiono tu zbiory Kaiser Friedrich Museum. W tym miejscu, po dwudziestoletnim zdeponowaniu w National – Galerie, znalazła się też kolekcja malarstwa Atanazego Raczyńskiego.
Muzeum Narodowe w Poznaniu[]
Powstało z połączenia kilku historycznych kolekcji - najstarsza z nich (Muzeum Starożytności Polskich i Słowiańskich w Wielkim Księstwie Poznańskim) powstała w 1857 roku przy Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk. W tym muzeum znalazły się darowizny Seweryna Mielżyńskiego dla PTPN oraz zakupione przez Mielżyńskiego zbiory Edwarda Rastawieckiego i miłosławska kolekcja rodzinna Mielżyńskich przekazana w 1871 r. dla PTPN. Zbiory te nazwane zostały Muzeum im. Mielżyńskich i otwarte dla publiczności w 1882 r.
Muzeum Narodowe w Poznaniu po odzyskaniu niepodległości[]
W 1919 roku, po odzyskaniu niepodległości, Muzeum Cesarza Fryderyka III przemianowano na Muzeum Wielkopolskie, przejęto wówczas zbiory z Muzeum Mielżyńskich. Podczas wojny ponownie nazwane Kaiser Friedrich Museum Posen. Wiele dzieł wywieziono w głąb Niemiec, reszty dokonały działania wojenne, zwłaszcza walki o Poznań w 1945 roku. Po II wojnie światowej stopniowo odbudowano zbiory, a w 1950 Muzeum Wielkopolskie zostało przekształcone w Muzeum Narodowe w Poznaniu.
Muzeum Narodowe w Poznaniu przechowuje jedną z najbogatszych kolekcji sztuki w Polsce, która obejmuje m.in. zbiory Fundacji Raczyńskich i Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (zbiory Mielżyńskich).
Muzeum Narodowe w Poznaniu (dotychczasowa nazwa: Galeria Malarstwa i Rzeźby) – Al. Marcinkowskiego 9 - obecnie siedzibą oddziału są dwa, integralnie zespolone ze sobą gmachy: historyczny, wybudowany w roku 1904, oraz nowe skrzydło udostępnione dla zwiedzających w roku 2001.
W skład Muzeum Narodowego wchodzą oddziały:[]
- Muzeum Sztuk Użytkowych – w częściowo odbudowanym Zamku Królewskim
- Muzeum Miasta Poznania – w ratuszu
- Wielkopolskie Muzeum Wojskowe - Stary Rynek 9
- Muzeum Instrumentów Muzycznych – Stary Rynek 45
- Muzeum Etnograficzne - ul. Grobla 25 (wejście od ul. Mostowej 7)
Poza Poznaniem:[]
Muzeum Pałac w Rogalinie[]
Muzeum Zamek w Gołuchowie[]
Muzeum A. Mickiewicza w Śmiełowie[]
W 2006 r. w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu znajdowało się 309 569 obiektów umieszczonych w 203 304 pozycjach inwentarzowych oraz 4 119 depozytów.
Architektura budynku[]
Siedziba Kaiser Friedrich Museum zaprojektowana przez Karla Hinckeldeyna to okazały eklektyczny gmach, tworzący z barokowym skrzydłem Bazaru wschodnią pierzeję Placu Wolności. Budynek wzorowany na berlińskim arsenale, który pełnił ówcześnie muzeum broni. Tak jak berliński arsenał, tak samo Kaiser Friedrich Museum miało rozsławiać niemiecką kulturę, o czym świadczyły wystrój elewacji i holu. Obok niezachowanych płaskorzeźb gloryfikujących sztukę – personifikacja Malarstwa, Rzeźby i Architektury w tympanonie, na fasadzie mozaikowe portrety najwybitniejszych artystów niemieckich, zastąpione obecnie, w tej samej technice nazwiskami polskich malarzy. Na elewacji południowej, miedzy oknami pietra, zachowały się podobizny Wenzela Jamnitzera i Hansa Burgkmaira, wplecione w alegorie ośmiu gałęzi rzemiosła artystycznego. Na elewacji wschodniej sgraffito wyobrażające trzy królestwa przyrody: przyrodę nieożywioną (Krajobraz powulkaniczny); fauny (skalisty wyspa z orłem, lwem i wężem) i flory (dorodna jabłoń na tle wodospadu). To wszystko ma się odnosić do zbiorów muzeum, ale też do rozpowszechnionego przekonania o szczególności Niemców do odczuwania. Równie bogaty w znaczeniu był wystrój przykrytego szklaną kolebką holu – ściany ozdabiały malowidła bogów olimpijskich oraz znanych z mitologii germańskiej – co miało podkreślać równorzędność kultur Północy i Południa, przy ścianach na konsolach popiersia symbolizowały cztery epoki kultury śródziemnomorskiej: egipską, antyczną, gotycką i renesansową. Do dzisiaj budynek ten, mieszczący obecnie Galerię Malarstwa i Rzeźby, stanowi jeden z ciekawszych przykładów monumentalnej architektury wystawienniczej, z centralnie usytuowanym holem i otaczającymi go salami ekspozycyjnymi.
Źródła[]
Galeria[]
Muzea | |
---|---|
Akademia Lubrańskiego • Brama Poznania • Izba Pamięci Jerzego Pertka • Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny • Lapidarium UAM • Makieta Dawnego Poznania • Muzeum Archeologiczne • Muzeum Archidiecezjalne • Muzeum Armii Poznań • Muzeum Broni Pancernej • Muzeum Etnograficzne • Muzeum Farmacji • Muzeum Feliksa Nowowiejskiego • Muzeum Historii Miasta Poznania • Muzeum Instrumentów Muzycznych • Muzeum Komunikacji Miejskiej • Muzeum Literackie Henryka Sienkiewicza • Muzeum Narodowe • Muzeum Powstania Poznańskiego - Czerwiec 1956 • Muzeum Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 • Muzeum Sztuk Użytkowych • Muzeum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza • Muzeum Uzbrojenia • Muzeum Wiedzy o Środowisku • Pracownia-Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego • Prezydencki schron przeciwatomowy • Rezerwat Archeologiczny „Genius loci” • Rogalowe Muzeum Poznania • Wielkopolskie Muzeum Wojskowe |
|
Muzea już nieistniejące | |