Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki

Property "Projektant" (as page type) with input value "Hugo Schulz]] (1913),Lucjan Ballenstedt (1949)" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process.

Most św. Rocha
Wczytywanie mapy…
Długość:232 m
Liczba przęseł:5
Rok powstania:1913
Rok odbudowy:1949, 2003
Projektant:Hugo Schulz (1913),
Lucjan Ballenstedt (1949)
Poprzednia przeprawa:Most Łacina
Most Rocha z lotu ptaka

Most z lotu ptaka

Most-rocha

Most św. Rocha od strony Starego Miasta

Most Św Rocha z lotu ptaka

Z lotu ptaka

Brama Warciana 1914

Podczas budowy, w tle widoczna Brama Warciana (ok. 1912)

Most św Rocha oczekiwanie

Stare przęsło mostu św. Rocha oczekujące na "przenosiny" w pobliże Katedry

Przenosiny_Mostu_Rocha

Przenosiny Mostu Rocha

Most św. Rocha - most nad Wartą łączący Stare Miasto z Piotrowem i Świętym Rochem. Na moście odbywa się ruch samochodowy, tramwajowy, rowerowy (z drogą rowerową) i pieszy.

Historia przeprawy[]

Pierwsze wzmianki o przeprawie w tym miejscu pochodzą z XIV wieku. Przez most zwany Łaciną lub Wielkim wiodła droga do Środy Wielkopolskiej i Kalisza.

Most był wielokrotnie odbudowany po klęskach naturalnych i wojnach, m.in. po powodzi w roku 1571, potopie szwedzkim w 1656 r. i wojnie północnej (most został podpalony przez Szwedów w 1704)[1].

W okresie wojny siedmioletniej (1756-1763) na stan mostu bardzo niekorzystnie wpłynęły ciągłe przemarsze wojsk rosyjskich i pruskich, które dysponowały wielką ilością ciężkiej artylerii[1].

Idąc z Grobli ku kościołowi św. Rocha widzieliśmy trzeci most, wielki nazwany, 320 przeszło kroków [czyli około 250 metrów] w sobie mający, który osobliwie w palach ze wszystkim zły i w belkach i w blochach nagłej i wielkiej potrzebuje reparacyi. Opis stanu przeprawy sporządzony na zlecenie magistratu w dniu 31 października 1765 roku[1]

Ostatnia drewniana konstrukcja została zniszczona w roku 1771 podczas walk konfederatów barskich z okupującymi Poznań wojskami rosyjskimi[1]. Do czasu odbudowy mostu Rocha w roku 1913 jedyną „cywilną” przeprawą przez rzekę był most Chwaliszewski. W pobliżu zniszczonego mostu znajdowała się przystań promowa łącząca, przez cały okres XIX wieku, lewobrzeżną Groblę i prawobrzeżne Miasteczko (przystań na wysokości Bramy Warcianej).

W roku 1913 powstał pięcioprzęsłowy most betonowy ze środkowym stalowym przęsłem wg projektu Hugo Schultza. Elementem mostu był charakterystyczny łuk, zachowany również w obecnej przeprawie.

We wrześniu 1939 r. wycofujące się oddziały Wojska Polskiego wysadziły przeprawę, którą odbudowano w 1949 roku według projektu prof. Lucjana Ballenstedta.

Rozbiórka i przenosiny starego przęsła[]

Most rozebrano w 2002 roku w związku z budową tramwajowej trasy kórnickiej na Rataje. Istniejący most był zbyt wąski, jego przegląd ujawnił także, iż w krótkim czasie może być on niezdatny do użytku.

W czasie budowy kolejnej „wersji” mostu (oddanej od użytku w roku 2003) jego charakterystyczna architektura została zachowana w projekcie pracowni Ewy i Stanisława Sipińskich. Stare zaś przęsło „odstawiono” nad kanał Ulgi.

Przenosiny na nowe miejsce[]

Stare przęsło mostu św. Rocha zostało wykorzystane do budowy Mostu Jordana, upamiętniającego postać pierwszego biskupa diecezji poznańskiej i Polski, usytuowanego w pobliżu Katedry. Przęsło spoczywające nad Kanałem Ulgi musiano przetransportować ponad kilometr na północ, pokonując po drodze most Mieszka I. Ważące ponad 450 ton przęsło przeniesiono nad mostem na wysokości 9 metrów. Jedno z największych przedsięwzięć inżynierskich ostatnich lat w Europie zakończono 29 września 2007 roku pod bacznym okiem setek poznaniaków.

Trasa tramwajowa na Rataje[]

Od 15 sierpnia 2007 r. przez most św. Rocha kursują tramwaje trasą w kierunku Rataj.

Ciekawostki[]

  • Niepisaną i niebezpieczną tradycją studentów Politechniki Poznańskej jest wędrowanie po łukowych przęsłach mostu, w przypadku zdanych ważnych egzaminów.
  • 4 grudnia 2002 roku podczas rozbiórki dolnych partii lewobrzeżnego filara zalewowego budowniczowie mostu odnaleźli miedzianą skrzynkę zawierającą m.in. akt erekcyjny z 1911 roku, monety, gazety, wizytówkę kierownika budowy mostu[2][3].

Linki[]

Źródła[]

Advertisement