Property "Dzielnica" (as page type) with input value "Dębiec|Zielony Dębiec" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process.
Wiadukt kolejowy w Lasku Dębińskim
Las Dębiński uchodzi za najbardziej zbliżony, pod względem gatunkowego, do naturalnego lasu w Poznaniu. Jest pozostałością po dawnych, rozległych lasach lęgowych rosnących w dolinie Warty.
Ten kipiący bogactwem życia las, jest wszechstronnie przygotowany na przyjęcie rzesz miłośników przyrody. W każdej porze roku można tu, obcując z naturą, miło, przyjemnie i zdrowo spędzić czas.
Historia[]
Pierwsze dane dotyczące historii formowania się lasów komunalnych w Poznaniu pochodzą z 1834 roku. Grupa wybitnych obywateli Poznania m.in. hr. Edward Raczyński, założyła wówczas Towarzystwo Upiększania Miasta, którego głównym celem był rozwój terenów zielonych w Poznaniu i jego okolicach.
Pierwszym lasem przeznaczonym do użytku publicznego był Las Dębiński o powierzchni 80 ha. który jako fundację przekazała miastu księżna Ludwika Radziwiłowa. Stąd też obowiązująca w trakcie zaboru pruskiego nazwa Dębiny Luisenhain (później Eichwald).
Położony na południowej części miasta, potocznie zwany Dębiną, jest uświęconym wiekową tradycją miejscem wypoczynku i rekreacji mieszkańców Poznania, posiadającym także wspaniałą, dziką przyrodę.
Flora[]
Głównym gatunkiem tworzącym Las Dębiński są dęby szypułkowe, a liczne domieszki stanowią olchy, wiązy, wierzby i topole białe. Wiele z tych drzew, ze względu na wiek i okazałe rozmiary, uznanych zostało za pomniki przyrody. Na terenie Lasu Dębińskiego jest ich około 86.
Drzewostany mają tu zróżnicowany podszyt oraz bogate w różne gatunki runo leśne. Występuje, ponad nierzadko unikatowych w skali Wielkopolski, ponad 70 gatunków porostów, 26 gatunków mchów oraz wiele gatunków grzybów.
Roślinność i zwierzęta[]
Bogactwo roślin, w połączeniu z bardzo urozmaiconą rzeźbą terenu i licznymi wodami, zarówno płynącymi (rzeka Warta), jak i stojącymi (liczne stawy), stwarzają bardzo dobre warunki do rozwoju świata zwierzęcego, a w szczególności ptaków.
Ptactwo[]
W trakcie wieloletnich badań i obserwacji, ornitolodzy naliczyli ich tu ponad 100 gatunków, z czego zdecydowana większość to gatunki lęgowe, to znaczy rozmnażające się na tym terenie. Zamieszkują one właściwie wszystkie partie lasu.
Wśród krzewów, w których zdobywają pokarm, gnieżdżą się kapturki, piecuszki i zaganiacze. Dno lasu jest miejscem żerowania drozdów, śpiewaków, kosów, rudzików czy słowików rdzawych. Typowymi mieszkańcami koron drzew są dzięcioły, gołębie grzywacze, a także sikory. Wyższe partie lasu są natomiast typowym miejscem gniazdowania i zdobywania pokarmu przez muchołówkę szarą, żałobną i małą, a także wilgę i kukułkę.
Inne[]
Bardzo bogate w zwierzęta jest dno lasu. Są to drobne bezkręgowce, takie jak np. dżdżownice, wazonkowice, stonogi, a także liczne owady i mięczaki. Na samej powierzchni ziemi żyje wiele zwierząt, od owadów, po różnej wielkości ssaki. Należą do nich m.in. łasice, lisy, kuny i znacznie od nich większe dziki i sarny. W stawach Dębiny, które w ostatnich latach są systematycznie oczyszczane z mułu i innych zanieczyszczeń, znajduje się bogactwo różnych gatunków ryb oraz innych zwierząt wodnych. W leżących, specjalnie pozostawionych, grubych kłodach martwych i próchniejących drzew, znakomite miejsca do rozrodu znajdują zaskrońce.
Atrakcje[]
Zimą mogą to być spacery i jazda na łyżwach po zamarzniętych stawach. Wtedy też można zaobserwować najwięcej zwierząt, w szczególności ptaków zimujących, gdyż las pozbawiony liści staje się bardzo „przezroczysty”. Wiosną i latem, wraz z rozwojem liści, roślinności zielnej, Dębina niczym prastara puszcza jest tajemnicza i zarazem bardzo głośna śpiewem i nawoływaniem się licznych gatunków ptaków. Jesień to okazja do podziwiania całej palety barw przyrody, spacerowania po swoistych dywanach utworzonych ze spadających, kolorowych liści. Spacery można odbywać po utwardzonych naturalnymi materiałami ścieżkach, których łączna długość wynosi 11 km. Od wiosny do późnej jesieni czynny jest punkt gastronomiczny, a przed deszczem można schronić się pod specjalnie przygotowanymi zadaszeniami. Ofertę rekreacyjną Dębiny uzupełniają liczne trawiaste polany z ławami, na których można np. plażować czy grać w piłkę, dwa odbudowane paleniska, plac zabaw. wzdłuż ul. Ku Dębinie prowadzącej przez las usytuowano trzy place z miejscami postojowymi dla samochodów osobowych.
Administracja[]
Obecnie Dębiną opiekuje się poznański Zarząd Zieleni Miejskiej, współpracując z Wydziałem Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Poznania i Stowarzyszeniem Miłośników Dębiny, które jest liczącą 200 członków organizacją społeczną, propagującą ochronę przyrody i czynną rekreację, głównie wędkarstwo.