|
Ten dynks trzeba narychtować, tej! Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tego artykułu. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje. |
Kościół Przemienienia Pańskiego znajduje się przy ulicy Długiej 1/2.
Historia[]
Powstanie kościoła i klasztoru wiąże się z osobą ks. Andrzeja Kościeleckiego (dziekana katedralnego). Podobno księdzu na łożu śmierci przyśniła się figura Chrystusa Zbawiciela z bazyliki watykańskiej i usłyszał on głos, że o ile sprowadzi figurę do Poznania – odzyska zdrowie. Figurę sprowadzono - przy okazji sprowadzono bernardynki dla opieki nad figurą. Rzeźba została otoczona kultem jako cudowna. Kościół wzniesiony został w latach 1595-1603 jako kościół nowo utworzonego klasztoru Bernardynek, zwanych klarkami.
Podczas potopu szwedzkiego kościół spalono. Ocalała figura Chrystusa - najpierw przeniesiono ją do fary, potem wróciła do kościoła dominikanek. Po wojnach ze Szwedami kościół odbudowano i dostał on wtedy dzisiejsze wezwanie.
Od 26 lutego 1931 roku jest wpisany do rejestru zabytków pod numerem A 157.
Architektura[]
Kościół jest jednonawowy, z wieżą przylegającą do północno-zachodniego narożnika, pokryty tynkiem.
Wnętrze przykrywa trójprzęsłowe sklepienie krzyżowo-żebrowe, które pokrywa 12 scen namalowanych około 1750 roku. Na południowej ścianie widać dwa wielkie malowidła.
Większość wyposażenia kościoła utrzymana jest w stylu neogotyckim i powstała około 1900 roku. Środkową część ołtarza zajmuje, sprowadzona z Rzymu, figura Salvator Mundi. W wyposażeniu świątyni zwraca uwagę płaskorzeźba Chrystus wśród chorych i ubogich nad wejściem z kruchty.
Galeria[]
