Kościół św. Kazimierza - barokowa świątynia, należąca obecnie do parafii polskokatolickiej, znajdująca się na Śródce, przy ulicy Bydgoskiej.
Kościół ufundował wojewoda kujawski Łukasz Szeliga Niemojowski dla Reformatów. Autorem projektu był Krzysztof Bonadura Starszy, który kierował również pracami od 1663 r. Po jego śmierci funkcję tą przejęli Jerzy Catenazzi i Krzysztof Bonadura Młodszy. Budowa zakończyła się w 1685 r.
Jest to jednonawowa, barokowa budowla o węższym prezbiterium zamkniętym prostą ścianą. Fasada dzielona sześcioma pilastrami, nad wejściem figura św. Kazimierza zaś w szczycie Oko Opatrzności. Wnętrze utrzymane jest w rokokowym stylu. Ołtarz główny zawiera scenę ukrzyżowania z Janem Ewangelistą i Matką Bożą. Wchodząc do świątyni warto zwrócić uwagę na bogato zdobiona ambonę oraz rokokowe konfesjonały.
Przed świątynią znajduje się barokowa kapliczka Bożej Męki ufundowana w roku 1706 przez Andrzeja i Annę Sypniewskich oraz inne rody śródeckie[1].
Przy Kościele św. Kazimierza znajdował się Klasztor Reformatów ufundowany przez kasztelana przemęckiego Jakub Piotr Gocłowski.
Źródła[]
- ↑ „Kronika Miasta Poznania” nr 1/1997, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1997.