Kościół św. Anny wraz z pastorówką (dzisiejsze probostwo) zbudowano w latach 1904-1907 dla łazarskiej gminy ewangelickiej jako kościół Chrystusa (Christuskirche). Teren wykorzystany pod budowę kościoła to obszerna parcela na narożniku ulicy Matejki i Limanowskiego. Neogotycką świątynię zbudowano na planie krzyża greckiego, a projekt powstał w berlińskiej pracowni Oskara Hossfelda. Budowie patronowała żona cesarza Wilhelma II Augusta Wiktoria.
Budulec to granitowe ciosy i czerwona cegła. Kościół podobny jest do kościołów pomorskich. Zbudowany został w stylu architektury ceglanej o portyku z trzema portalami, 48-metrowej wieży z zegarem i rozetą.
W latach 1953-1957 przebudowano wnętrze. Wewnątrz znajduje się kopia XV-wiecznego żyrandola z Norymbergi oraz XIX-wieczna kopia chrzcielnicy z Bambergu.
Na terenie przy kościele od strony ul. Limanowskiego znajduje się pastorówka z 1907 roku (dzisiaj jest to plebania) i drugi budynek z 1911 roku, kiedyś służył zborowi, dzisiaj jako dom katolicki.
Kościół został wpisany do rejestru zabytków pod nr A-224 z 23 maja 1979 roku.