Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki
Jelcz-Berliet PR110
Jelcz-pr-05
Producent: Jelczańskie Zakłady Samochodowe
Lata służby: 1977-1992
Jelcz Berliet Dworzec Rataje

Jelcz-Berliet #1253 na Dworcu Rataje

M125m 25

Jelcz-Berliet PR110 #1383 w barwach historycznych

Jelcz-Berliet PR110 - średniopodłogowy 12-metrowy autobus miejski klasy maxi, produkowany w latach 1975-1992 na licencji francuskiego Berlieta w Jelczańskich Zakładach Samochodowych w Jelczu-Laskowicach.

Model PR110 stanowi polską modernizację modelu Jelcz-Berliet PR100. Zasadniczą różnicą w stosunku do PR100 jest trzecia para drzwi. Charakterystyczną cechą są też podwójne reflektory z samochodu Fiat 125p. Do napędu PR110 zastosowano silnik WS Mielec (konstrukcja na licencji brytyjskiej firmy Leyland Motors), sprzężony z 4-biegową skrzynią biegów produkcji FPS Tczew.

Ze względu na słabe wykonanie i dużą awaryjność autobusy te miały dość niską gotowość techniczną. Największym mankamentem okazały się pękające w tylnej części pojazdu kratownice (wydłużone w celu dodania trzeciej pary drzwi).

Służba w Poznaniu[]

Pierwsze dziesięć autobusów Jelcz-Berliet PR110U (U – Urbain, franc. miejski) pojawiło się na ulicach Poznania 23 czerwca 1977 roku (na linii nr 74)[1]. Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne otrzymało je jako nagrodę Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska za zdobycie I miejsca we współzawodnictwie przedsiębiorstw komunikacji miejskiej. Dwa lata później na stanie przewoźnika znajdowały się 93 sztuki tych autobusów.

Na początku lat 90. XX wieku zaczęto zastępować je autobusami Ikarus IK160P oraz DAF MB200. Ostatnie wozy tego typu zakończyły służbę w 1992 roku.

Pojazd historyczny[]

Jelcz-Berliet #1383, obsługujący w Poznaniu linię historyczną, wyprodukowano w roku 1991. Oficjalne przekazanie autobusu z Transkom Czerwonak do MPK Poznań nastąpiło 2 października 2008 r.

Źródła[]

  1. „Kronika Miasta Poznania” nr 1/1978, s. 175, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1978.
Advertisement