Jan Czerski - ksiądz, założyciel kościoła niemieckokatolickiego.
Przyjęty na nauki do gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu i do alumnatu dla aspirantów do stanu duchownego. W okresie pół roku zdał maturę - ogólny wynik egzaminu wypadł słabo, dobre oceny uzyskał tylko z religii i matematyki. W marcu 1842 r. otrzymał wyższe święcenia kapłańskie i został powołany na wikariusza tumskiego w Poznaniu.
Ze względu na prywatne życie - dalece odbiegające od poprawnego życia księdza katolickiego - został karnie przeniesiony do Wir w 1843 r. Kontynuując „naganne” życie został przeniesiony do Piły. Tam zrezygnował ze święceń kapłańskich i zażądał zgody na poślubienie Marianny Gutowskiej - swojej dalekiej krewnej, z którą mieszkał już w trakcie wikariatu w Poznaniu i która z tego związku urodziła dziecko. Nie otrzymawszy zgody swoich rodziców i swojej wybranki na ślub skierował sprawę do sądu. Ślub odbył się 25 lutego 1845 r. po uzyskaniu zgody drogą wyroku sądowego, choć zapowiadano go już 29 grudnia 1844 r. w kościołach ewangelickich w Pile, Chodzieży i Poznaniu.
19 października 1844 r. formułuje swoje wyznanie wiary - tzw. pilskie pierwsze, w którym uznaje pismo święte jako jedyne pewne źródło wiary, zwalcza beatyfikację i czczenie świętych, spowiedź tajemną, odpusty, post obowiązkowy, celibat księży, władzę papieską, wprowadza język narodowy do nabożeństw, komunię świętą w obu postaciach i nie uznaje czyśćca. Założył „Christlich-apostolisch-katholische Gemeinde”, którego „program” został opublikowany w Poznaniu 19 grudnia 1844 r.[1] Efektem tych wydarzeń było ekskomunikowanie Czerskiego, którego dokonał ks. Gajerowcz - administrator generalny archidiecezji poznańskiej w dniu 17 lutego 1845 r. Ogłoszono to 23 lutego 1845 r. z ambon poznańskich kościołów.
|
Zajta jest nie akuratna, fest ma być! Artykuł jest istotny, ale brakuje mu podstawowych treści. Rozwiń opisy lub wgraj dodatkowe ilustracje. |
Przypisy[]
Źródła[]
- „Kronika Miasta Poznania” nr 9-10/1924, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1924.