Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki
Wczytywanie mapy…

Na narożniku Alei Marcinkowskiego 1 i Solnej zbudowany został w latach 1854-1855 Hotel Europejski, wg projektu Gustawa Schulza, własność Teodora Sterna. W 1865 rozbudowany o dodatkowe skrzydło od strony ulicy Solnej. Spośród innych wyróżniał się najnowocześniejszym rozwiązaniem wnętrz z luksusowymi apartamentami, salami kasynowymi, przeszklonym dziedzińcem

Historia[]

W latach 1903/1904 przeszedł w Polskie ręce (biuro adresowe wskazuje jako właściciela nieruchomości v. Wilczewskiego zamieszkałego we Wronkach). Nie pozostało to bez znaczenia dla jego społecznej funkcji. Budynek ten nazywano Domem Królowej Jadwigi i stał się uznanym ogniskiem polskości, siedzibą teatru, miejscem koncertów i zebrań różnych organizacji. Wiadomo iż wcześniejsze hotelowe sale kasynowe od 19 września 1914 roku były wykorzystywane przez artystów, zamkniętego z powodu wojny Teatru Polskiego oraz członków Towarzystwa Przyjaciół Sceny do różnego rodzaju imprez artystycznych. Zbigniew Zakrzewski w książce „Ulicami mojego Poznania” tak pisze o tym miejscu:

Patriotycznego nastroju, jaki panował tu na polskich przedstawieniach teatralnych i uroczystościach okolicznościowych, nie zdołała stłumić czujna inwigilacja policji pruskiej. Śpiewał tu Kajetan Kopczyński, popisywały się chóry, deklamowali Władysław Bracki, Maria Kucnerowa, Antonina Podgórska

Po 1918 roku[]

Po odzyskaniu niepodległości w domu mieściła się Stacja Opieki nad Matką i Dzieckiem oraz mieszkania, w których zamieszkiwali m.in. Helena Dowbor-Muśnicka (wdowa po generale), mieszkał tu też szwedzki konsul, architekt Kazimierz Mayer – jeden z twórców koncepcji portu Gdyni.

Po 1939 roku[]

Podczas wojny w dniu 9 kwietnia 1944 roku przeprowadzono przez wojska alianckie nalot bombowy na pobliskie obiekty wojskowe. Bomby spadły też na Dom Królowej Jadwigi, w którym znajdowało się kasyna oficerskie. Podobno zginęło tam około 50 oficerów sztabowych biorących udział w uroczystym „świeconym”.

Po II wojnie światowej[]

Po wojnie budynek odbudowano w formie uproszczonej, szczególnie uproszczono skrzydło od strony ulicy Solnej. W miejscu zburzonego skrzydła dawnego hotelu Teodora Sterna, w którym mieściły się od 1865 roku dwukondygnacyjne hotelowe sale kasynowe, później nazwana Salą Królowej Jadwigi, powstał VI piętrowy budynek mieszkalny dla 31 rodzin z dodatkowo szpetną nadbudówkę.

Galeria[]

Advertisement