Giovanni Battista di Quadro - włosko-polski architekt renesansowy, autor m.in. przebudowy poznańskiego ratusza. Pochodził prawdopodobnie z Ponte Tresa koło Lugano, Tessyn (Szwajcaria). Był jednym z najwybitniejszych tesyńskich architektów renesansu z okolic Como (w regionie Lombardii) i w Europie Środkowej.
W dniu 13 marca 1550 podpisał z radą miasta Poznania kontrakt na przebudowę ratusza. W 1552 r. objął funkcję architekta miejskiego w Poznaniu i sprawował ją do 1562 roku, chociaż wypłaty dla niego z kasy miejskiej dokonywano jeszcze w latach 1563, 1566, 1567, i 15670. Wykonywał wówczas różnorakie prace na rzecz miasta, mieszczan i szlachty oraz duchowieństwa w Poznaniu i prawdopodobnie również w innych częściach Wielkopolski. W latach 1568-1572 pracował przy przebudowie Zamku Królewskiego w Warszawie. Jego żoną była poznańska mieszczka Barbara Sztametówna. Korzystne zlecenia sprawiły że zgromadził spory majątek. Był właścicielem kilku nieruchomości w Poznaniu: kamienicy przy Starym Rynku 84 i ul. Wrocławskiej 11, a także cegielni, łaźni i winiarni mieszczących się w rynku.
W 1575 wycofał się z działalności zawodowej, a jego fortunę pochłonęły procesy o długi. Zmarł w zapomnieniu w przyznanym mu przez Poznań wykuszu przy ul. Masztalarskiej.
Dzieła[]
- poznański ratusz (1550 -1560), na północnej fasadzie ratusza widoczna „pieczątka” - gmerk G.D. di Quardo.
- nagrobek bp. Adama Konarskiego w poznańskiej katedrze
- budynek Wagi Miejskiej
- renesansowa przebudowa 1563 i remont w 1573, w 1890 budynek został rozebrany, odbudowany po II wojnie światowej
- ratusz w Krobi
- w latach latach 1568-1572 pracował przy przebudowie Zamku Królewskiego w Warszawie
- wykonywał różnorakie prace na rzecz miasta, mieszczan i szlachty budując i przebudowując różne budynki w różnych rejonach Polski szczególnie w Poznaniu i Wielkopolsce.
- kamienica nr 84 na Starym Rynku - (po 1554)
- Pierwotnie kamienica gotycka sięgająca początków lokacji miasta. W latach 1554 – 1558 na zlecenie kupca Jana Rgilowskiego przebudowana przez Giovanniego Battistę di Quadro, budowniczego poznańskiego ratusza, który w roku 1556 stał się jej właścicielem na okres około ćwierć wieku. Dzisiejszy wygląd jest wynikiem powojennej przebudowy, kiedy to nadano jej formy z XVIII wieku. Rzeźbę G.D. di Quardo na fasadzie kamienicy autorstwa Władysława Marcinkowskiego ufundował Cyryl Ratajski (od 1923 roku właściciel kamienicy). Rzeźbę odlano z przetopionej głowy pomnika Bismarcka stojącego do 1919 roku na Placu Mickiewicza
- kamienica nr 11 na ulicy Wrocławskiej z połowy XVI wieku
- kupiona i przebudowana przez G.D. di Quardo. Na fasadzie tablica pamiątkowa