|
Ten dynks trzeba narychtować, tej! Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tego artykułu. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje. |
Główna - dzielnica Poznania, włączona w jego granice w roku 1925.
Historia[]
Rozwój wsi datuje się od momentu ożywienia handlu na trakcie Gdańsk-Poznań. Przybywający w porze wieczornej kupcy zmuszeni byli oczekiwać na otwarcie bram miasta w Głównej. Powstały tu oberże i składnice towarów. Rozrastanie się wsi spowodowało w późniejszym okresie wybudowanie dworca, wybudowanie fabryk i oraz nowych domów dla robotników.
Przejeżdżał tędy Napoleon. Tak się zachwycił rzeczką, która jeszcze wtedy nie miała nazwy, zielenią przeplecioną stawami, że postanowił w tym urokliwym miejscu umieścić główną kwaterę. Od jego kwatery nazwano to miejsce Główną, a rzeczkę, nad którą rozłożyli się dowódcy napoleońscy, nazwano Głowienką.
Legendę opowiadana dawno temu przez ludzi na Głównej[1]
Statystyki historyczne[]
Ludność[]
| Rok[2] | Łącznie | Mężczyzn | Kobiet |
|---|---|---|---|
| 1871 | 676 | 336 | 340 |
| 1885 | 1069 | 522 | 547 |
| 1895 | 1933 | 1041 | 892 |
| 1905 | 5103 | 2660 | 2443 |
| 1910 | 5288 | 2662 | 2626 |
| 1921 | 6065 | 3014 | 3051 |
| 1925 | 6764 |
Liczba budynków[]
| Rok | Mieszkalne | Inne zamieszkałe | Zamieszkane mieszkania |
|---|---|---|---|
| 1871 | 62 | ||
| 1895 | 115 | 2 | 117 |
| 1905 | 175 | 175 | |
| 1910 | 220 | 7 | 227 |
| 1921 | 177 | 1151 |
Źródła[]
- ↑ Barbara Fabiańska, Rodzina Gajewskich z Suchej w: „Kronika Miasta Poznania” nr 2/2002, „Zawady i Główna”, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 2002.
- ↑ „Kronika Miasta Poznania” nr 2/1924, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1924.