Friedrich Egon Scherfke - przedwojenna gwiazda Warty Poznań, środkowy napastnik, zdobywca pierwszego gola dla Polski na Mistrzostwach Świata w 1938 roku (z rzutu karnego w meczu z Brazylią po faulu na Erneście Wilimowskim w 23 min.). Był to jego jedyny gol w 12 występach w barwach reprezentacji. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w roku 1936. 25 września 1938 r. wystąpił po raz ostatni w reprezentacji Polski jako kapitan przeciwko Łotwie.
Warta Poznań[]
Scherfke był wychowankiem i zawodnikiem poznańskiej Warty w latach 1925-1939 w 236 meczach. Już w wieku 17 lat grał w pierwszej drużynie. Zdobył w tym czasie 131 bramek oraz raz (w 1929) mistrzostwo kraju (miał w tym momencie 20 lat). W 1938 r. wywalczył z klubem wicemistrzostwo kraju.
Druga wojna światowa[]
W 1939 r. jako Volksdeutsch drugiej kategorii (Polak pochodzenia niemieckiego) został wcielony do Wehrmachtu. W lutym 1940 r. został tymczasowym kierownikiem wydziału piłki nożnej w urzędzie ds. sportu nowej administracji niemieckiej.
W ostatniej fazie wojny Fryc był podoficerem Wehrmachtu i służył na froncie wschodnim, a potem w Jugosławii. W walkach z jugosłowiańskimi partyzantami w styczniu 1945 roku został ranny. Po wyleczeniu otrzymał rozkaz powrotu do swojej jednostki niedaleko Kilonii. Wbrew rozkazom wrócił do Poznania, skąd zabrał swoją żonę i syna, i przywiózł ich do krewnych w Meklemburgii.
Później w maju 1945 r. dostał się do brytyjskiej niewoli, z której został zwolniony 25 lipca 1945 r.
1. FC Posen[]
Po podpisaniu Volkslisty pomagał w rozbudowie nowo powstałego niemieckiego klubu 1. FC Posen, której został kapitanem. Stąd w Polsce traktowano go przez długi czas jako zdrajcę. Był również kapitanem drużyny Kraju Warty w Pucharze regionów niemieckich (Reichsbundpokal). W końcu października 1940 r. 1. FC Posen zmieniło nazwę na Luftwaffen-Sportverein (LSV) Posen i w jego barwach Fryderyk Scherfke już nie występował.
SS SG Posen[]
Od momentu utworzenia klubu na jesieni 1941 r. - nie będąc członkiem SS - grał na pozycji rozgrywającego. 19 października 1941 r. w meczu przeciwko SC Stettin strzelił drugą bramkę (w wygranym meczu 4:0). Wystąpił także w meczu przeciwko DSC Posen (8 lutego 1942 r.). Po zawieszeniu działalności klubu zrezygnował z uczestnictwa.
Kontrowersje[]
Scherfke był niejednokrotnie oskarżany o współpracę z Gestapo. Nie znaleziono jednak w tej sprawie żadnych dowodów, poza jego pracą dla Gestapo w charakterze kierowcy.
Pomoc Polakom[]
Podczas okupacji Scherfke niejednokrotnie wykorzystywał swoją pozycję by pomagać kolegom z klubu. Uratował między innymi: Mariana Fontowicza (bramkarza Warty Poznań), żonę Zbigniewa Szulca (bramkarza Warty Poznań), Bolesława Gendera (zawodnika Warty Poznań aresztowanego za grę w piłkę) oraz Michała Fliegera (zawodnika Warty Poznań i uczestnika mistrzostw z 1929 r., Scherfke dwukrotnie ostrzegł go przed mającym nastąpić aresztowaniem).
Okres powojenny[]
Po zakończeniu działań zbrojnych osiadł w Senftenberdze w południowej Brandenburgii. Po śmierci żony przeniósł się z synem na stałe do Berlina Zachodniego, gdzie prowadził sklep meblowy. Scherfke sprzedał sklep na początku lat 80. i przeprowadził się do Eschborna pod Frankfurtem nad Menem.
Rodzina[]
Był synem Gustawa Fryderyka i Albertyny z domu Krentz. Miał brata Günthera - także zawodnika Warty Poznań. Jego syn ma na imię Michael.
Ciekawostki[]
Na dzień dzisiejszy (rok 2012) Fryderyk Scherfke zajmuje 10. miejsce wśród najlepszych strzelców w historii polskiej ligi piłki nożnej z 131. golami na swoim koncie, był jednym z pierwszych piłkarzy którzy stali się członkami ekskluzywnego Klubu 100.
Miał 182 cm wzrostu.
Zajął 9 miejsce w plebiscycie „Wybieramy piłkarza stulecia Wielkopolski” zorganizowanym przez „Głos Wielkopolski” w dniach 13-27 września 2013 r. z wynikiem 213 głosów [1].