Powojenny znak towarowy
Fabryka Czekolady Goplana przy ulicy Warszawskiej (najstarsza zachowana fotografia z ok. 1914 r.)
Ogłoszenie prasowe (Ilustrowany Kurjer Zachodni, rok 1926)
Goplana tradycyjnie rozdawała łakocie na gwiazdkę. 2000 dzieci oczekuje przed bramą fabryki (1927)
Zakłady Goplany w roku 1935
Współczesne logo Goplany
Fabryka Czekolady Goplana - zakłady cukiernicze istniejące od roku 1911.
22 kwietnia 1911 roku zarejestrowano Poznańską Fabrykę Czekolady „Luna” sp. z o.o z kapitałem zakładowym wynoszącym 80 tys. marek. Właścicielami fabryki byli Janusz i Wiesława Wilkońscy. W grudniu tego samego roku zmieniono nazwę na Poznańską Fabrykę Czekolady „Gonda”.
17 lipca 1913 do spółki przystąpił Tomasz Prądzyński, wówczas nadano fabryce nazwę Poznańska Fabryka Czekolady „Goplana”. Nazwa ta miała podkreślać narodowy charakter zakładu.
Początki przy ulicy Warszawskiej[]
Pierwszy zakład Goplany zajmował jeden parterowy budynek przy ulicy Warszawskiej 9/10. Ówczesny asortyment zawierał czekoladę w tabliczkach, pastylko czekoladowe, marxcepany i kakao. Większość prac wykonywano ręcznie, stąd roczną produkcję w zakładach zatrudniających 30 pracowników fizycznych szacuje się na ok. 100 ton.
Lata pierwszej wojny światowej nie sprzyjały produkcji wymagającej importowanych surowców. Zmieniono nieco profil produkcji.
Fabryka przy Wawrzyńca[]
W roku 1921 przekształconą dotychczasową spółkę w towarzystwo akcyjne. Kapitał zakładowy wynosił 15 mln marek polskich, podwyższony w roku 1923 do 150 mln marek. W tym samym roku wykupiono trzy parcele przy ulicy Św. Wawrzyńca 28 o łącznej powierzchni ponad 13 tys. m². Istniejące zabudowania przebudowano na budynki fabryczne, dobudowano maszynownię oraz kotłownię. Budowę nowego zakładu zakończono w końcu roku 1925.
Lata międzywojenne[]
Dopiero w roku 1924 zaopatrzenie w cukier uległo poprawie, po jego racjonowaniu w latach wojny 1914-1918.
Od roku 1928 Goplana produkowała landrynki, dropsy, karmelki nadziewane, irysy oraz toffi. W roku 1931 rozpoczęto produkcję pieczywa trwałego, początkowo na niewielką skalę. Asortyment wzbogacono o herbatniki, biszkopty i pierniki.
Zróżnicowany asortyment pozwolił Goplanie w miarę łagodnie przejść przez lata kryzysu gospodarczego na początku lat 30-tych - sprzedawano głównie karmelki, drażetki i herbatniki. W roku 1932 zanotowano jednak straty, dopiero rok 1938 udało się zamknąć z zyskiem.
Sprzedaż wyrobów Goplany oparta była o przedstawicieli handlowych i domokrążców, docierano do drobnych odbiorców. Przy placu Wolności nr 10 otwarto w roku 1931 sklep fabryczny.
W roku 1938 roczna produkcja Goplany wynosiła ponad 1300 ton słodyczy przy 650 stałych pracownikach fizycznych i 120 sezonowych. Przy fabryce istniał Klub Sportowy "Goplana" zrzeszający kilkudziesięciu członków.
Okupacja[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Po roku 1945[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Współczesność[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
23 października 1992 r. miały miejsce obchody 80-lecia działalności Zakładów Przemysłu Cukierniczego Goplana.
Źródła[]
- „Zakłady Przemysłu Cukierniczego «Goplana»” w: „Kronika Miasta Poznania” nr 3/1970, Poznań, Wydawnictwo Miejskie, 1970.