Dziennik Poznański - gazeta informacyjna ukazująca się w Poznaniu w latach 1859-1939, reaktywowana w latach 1991-1999. Dziennik miał korespondentów w całej Europie.
Początki[]
Po likwidacji przez władze pruskie „Gońca Polskiego” z początkiem roku 1852 w regionie brakowało niezależnej prasy polskiej. „Gazeta Wielkiego Księstwa Poznańskiego” była co prawda redagowana przez Napoleona Kamieńskiego, była jednak zależna od niemieckiego właściciela. Zakładając w 1859 roku nowy tytuł Hipolit Cegielski, wraz z Anastazym Radońskim, Gustawem Potworowskim i Władysławem Bentkowskim, wykorzystał dogodny klimat polityczny, który nastał po przejęciu z końcem 1858 roku władzy w Prusach przez księcia Wilhelma I. Redaktorem odpowiedzialnym został Ludwik Jagielski, zaś głównym współpracownikiem poseł Władysław Bentkowski, wcześniej redaktor naczelny „Gońca Polskiego”.
Program[]
Dziennik reprezentował wielkopolskich pozytywistów, środowiska liberalne i demokratyczne, działając w nurcie legalnej opozycji przeciw wynaradawianiu.
W okresie międzywojennym gazeta reprezentowała poglądy konserwatystów wielkopolskich zbliżonych do Narodowej Demokracji.
Reaktywacja[]
24 października 1991 r. ukazał się pierwszy numer gazety porannej „Dziennik Poznański”.
Ciekawostki[]
- Jednym z głównych bohaterów książki Krzysztofa Smury "Morderstwo w starym browarze" jest redaktor Dziennika Poznańskiego.
- 5 października 2013 r. w nakładzie około 1000 egzemplarzy ukazał się program koncertu jubileuszowego ZTL „Poligrodzianie” stylizowany na numer specjalny „Dziennika Poznańskiego”. W wydanie wplecione zostały oryginalne wycinki (np. reklamy) z „Dziennika”
Linki[]
- Wersje cyfrowe wydań z lat 1859-1939 (ponad 24 tys. numerów)
- Książka jubileuszowa Dziennika Poznańskiego 1859-1909