Dworzec wraz w wiatą peronową (1863)
Widok na dworzec od strony wschodniej, po lewej stronie budynek odpraw pasażerów, późniejsza siedziba dyrekcji Zoo, po prawej ekspedycja towarowa, późniejszy teren zajezdni tramwajowej na Gajowej (ok. 1861)
Budynek dworca od strony obecnej ulicy Zwierzynieckiej. Zdjęcie pochodzi z roku 1890, gdy w dawnym budynku dworcowym mieściła się restauracja.
Dawny budynek odprawy pasażerskiej
Rozkład jazdy z pierwszych dni funkcjonowania jeżyckiego dworca (1848)
Dworzec Jeżycki (niem. Jersitz, również Poznań Dworzec Stargardzki) - pierwszy w Poznaniu dworzec kolejowy (początkowo czołowy) zbudowany na Jeżycach w roku 1848 na linii Poznań - Stargard Szczeciński.
Pierwszy pociąg[]
Po 3 latach budowy Stargardzko-Poznańskiej Kolei Żelaznej (staraniem Stargard-Posener Eisenbahn Gesellschaft - SPE) pierwszy pociąg do Szczecina wyruszył z jeżyckiego dworca 10 sierpnia 1848 roku po częściowo dwutorowej trasie liczącej 192 kilometry.
Budynki dworca[]
W skład dworca wchodziły dwa parterowe budynki, po bokach otoczone piętrowymi pawilonami. Między budynkami znajdowało się pięć torów oraz perony przykryte drewnianą halą.
W budynku północnym mieścił się dworzec towarowy, a w południowym - pasażerski. Przed dworcem zlokalizowany był obszerny plac-skwer. Na wschód od niego w stronę Bramy Berlińskiej prowadziła aleja kasztanowa (obecnie ulica Zwierzyniecka).
Wpływ fortyfikacji[]
Dworzec został zlokalizowany na zachód od twierdzy, w II rejonie fortecznym. Jego drewniana i szachulcowa konstrukcja wynikała z przepisów ograniczających zabudowę rejonów fortecznych.
Magistrat chciał od latach 50. XIX wieku zbudować dworzec kolejowy w okolicach ulicy Ogrodowej, jednak nie otrzymał na to zgody od władz wojskowych.
Dowiedz się więcej w: Dworzec forteczny
Rozbudowa linii kolejowych[]
W roku 1856 linia ze Stargardu została przedłużona na południe do Wrocławia - Dworzec Jeżycki stał się więc przelotowy.
W roku 1869 podjęto prace nad rozbudową linii kolejowych, które zostały zrealizowane do roku 1872 - powstała linia Berlin-Poznań-Toruń. Uruchomienie trasy toruńskiej wymagało zmian w północnej części fortyfikacji.
- Dowiedz się więcej w: Brama Cmentarna
Tory linii stargardzkiej poprowadzono w roku 1872 na nasypie, łącząc je ze starą linią wrocławską. Nowy szlak kolejowy omijał dworzec jeżycki. Jako zbędny zamknięto go w roku 1879, wraz z oddaniem do użytku Dworca Centralnego.
Na terenach dworca na Jeżycach stworzono Ogród Zoologiczny oraz zajezdnię, którą przez 130 lat zajmowały tramwaje.
Pozostałości[]
W wieku XIX, po likwidacji dworca, tory prowadzące na zachód rozebrano. Ich przebieg oddaje jedynie ulica Jackowskiego.
Budynek dworca na Jeżycach zachował się aż do II wojny światowej.
Linki[]
- KOLEJ ŻELAZNA 1848-69
- ROZBUDOWA POŁĄCZEŃ KOLEJOWYCH 1869-72
- Railmap - Kolejowa Mapa Polski
- Stoi na stacji lokomotywa