Bank Włościański
Bank Włościański - siedziba banku zbudowana w 1912 roku według projektu Stefana Cybichowskiego i Czesława Leitgebera na parceli przy placu Wolności 9.
Architektura[]
Budynek o charakterze bankowo-handlowo-mieszkalnym. Fasada z wybrzuszonym, pozornym ryzalitem, artykułowana jest kanelowymi, jońskimi pilastrami w wielkim porządku. Całość zwieńczona wydatnym gzymsem z trójkątnym naczółkiem nakrywał niegdyś wysoki, ceramiczny dach. Autorem zdobień był jeden z czołowych polskich rzeźbiarzy Franciszek Flaum. Rzeźby przedstawiają popiersie Jana Kantego Działyńskiego - nad wejściem, po bokach balkonu drugiego piętra alegorie przemysłu i handlu, nad oknami trzeciego piętra płaskorzeźbione medaliony m.in. z głową Merkurego. Pomieszczenia banku znajdowały się w głębi kamienicy, od frontu lokale handlowe, na wyższych piętrach mieszkania.
Historia banku[]
Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje.
Bank Włościański, Tow. Akc został założony w 1872 roku. Jego współzałożycielem i głównym udziałowcem był Jan Kanty Działyński. Zadaniem banku było pomóc Polakom włościanom w gospodarowaniu i nie dopuszczaniu do odsprzedaży ziemi, firm w ręce niemieckie Bank powstał jako kontra dla Niemieckiego Ostbanku stojącego na przeciw na placu Wolności.
W 1917 r. spółka zmieniła nazwę na Bank Handlowy, Tow. Akc. w Poznaniu. Po nabyciu w 1921 r. Banku Kupiectwa Polskiego, bank przyjął nazwę Polskiego Banku Handlowego. Bank pod koniec lat dwudziestych XX wieku zaczął się pogrążać w kłopotach finansowych, w efekcie w 1929 roku przeszedł pod nadzór sądowy i w latach 1934 do 1939 nastąpiła trwała likwidacja banku.
Galeria[]
