|
Ten dynks trzeba narychtować, tej! Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tego artykułu. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje. |
Areszt śledczy mieści się w budynku przy ul. Młyńskiej.
Historia[]
W 1793 r. nowe władze pruskie postanowiły wybudować nowy miejski areszt. W roku 1795, a więc 2 lata po zajęciu Poznania przez Prusaków, polecono wybitnemu architektowi niemieckiemu Davidowi Gilly wybrać miejsce i opracować projekt nowego więzienia. Zdecydowano się na okolicę placu Sapieżyńskiego (Plac Wielkopolskiego) i ulicy Fryderykowej (23 Lutego) u podnóża zamku, w pobliżu miejsca, gdzie dziś stoi budynek Archiwum Państwowego. Więzienie to pełniło swoją rolę do końca lat siedemdziesiątych XIX wieku, do czasu zbudowania około 1907 roku, nowego, większego aresztu na rogu ulic Młyńskiej i Magazynowej. Całość zmodernizowano w latach 70. XX wieku i pełni swą do rolę do dziś.
Brak doświadczenia w zarządzaniu więzieniami po odzyskaniu niepodległości doprowadził do wybuchu kilkugodzinnego buntu w dniu 11 sierpnia 1930 r. Bunt opanowano przez policję i straż pożarną. W czasie drugiej wojny światowej w areszcie miało siedzibę Gestapo - zmordowano w tym czasie około 1600 osób, także przy użyciu gilotyny. O tym przypominał ustawiony naprzeciwko nieistniejący już obelisk.
Poznański Czerwiec 1956[]
Pogłoska o aresztowaniu delegacji robotników, prowadzących poprzedniego dnia rozmowy w Warszawie, doprowadziła, do tego że 28 czerwca 1956 r. po godzinie 11 demonstranci wdarli się do aresztu szukając podobno uwięzionych tu delegatów. Delegatów nie było, więc część demonstrantów zaczęła niszczyć akta znajdujące się w przyległym do aresztu sądzie i prokuraturze. Jednocześnie demonstranci w budynku aresztu śledczego dostali się do magazynu broni i uwolnili też część więźniów.
Obecnie pojemność poznańskiego aresztu to 670 miejsc i szpitala 90 miejsc.
Galeria[]
