Aleje Karola Marcinkowskiego

Patron:	Karol Marcinkowski
Długość:	648 m
Czas powstania:	koniec XVIII w.
Dzielnice:	Stare Miasto
Zakres numerów:	1-4, 9, 11-16, 20-32
Kody pocztowe:	61-745 61-827
Autobusy:	248
Tramwaje:	5 16 201
Zdjęcia:	zobacz pełną galerię

Dawna ulica Wilhelma (obecnie Marcinkowskiego) na pocztówce.

Widok na Aleje Karola Marcinkowskiego od ulicy 23 Lutego

Aleje Karola Marcinkowskiego (niem. Wilhelms-Strasse) - przebiegająca od ulicy Św. Marcin do ulicy Solnej reprezentacyjna ulica w centrum miasta, zamykająca od wschodu Plac Wolności.

Przynależność

Ulica/plac należy^[1] do rejonu:

samorządu lokalnego Stare Miasto;
Szkoły Podstawowej nr 13 i Szkoły Podstawowej nr 75 oraz Gimnazjum nr 3 i Gimnazjum nr 2;
parafii Świętego Wojciecha i parafii Świętego Marcina;
obwodów wyborczych okręg I obwód 5, okręg I obwód 4, okręg I obwód 6 i okręg I obwód 1;
obwodów wyborczych do rad osiedli okręg I-STARE MIASTO obwód 10 i okręg I-STARE MIASTO obwód 11;
komisariatów komisariat Stare Miasto rewir I rejon 7, komisariat Stare Miasto rewir I rejon 4, komisariat Stare Miasto rewir I rejon 3, komisariat Stare Miasto rewir II rejon 10, komisariat Stare Miasto rewir II rejon 12 i komisariat Stare Miasto rewir II rejon 11.

Historia

Istniejący wcześniej trakt komunikacyjny został z końcem XVIII wieku przekształcony w aleje. Ich obecny wygląd zawdzięczamy koncepcji tzw. nowego miasta, położonego na zachód od Starego Rynku, autorstwa Davida Gilly'ego. Nadał on alejom charakter głównej miejskiej promenady o szerokości 30 metrów, dwóch jezdniach rozdzielonych ścieżką spacerową, z czterema rzędami topól i kasztanowców.

Zbigniew Zakrzewski tak pisze w książce „Ulicami mojego Poznania” o tym miejscu..” Rysunek wykonany w roku 1883 przez Juliusza Minutoliego pokazuje aleję w jej całej krasie i sielskości upiększoną dwoma rzędami topól i świeżo wzniesioną Biblioteką Raczyńskich...”.

Od lat 20. XIX wieku na Alejach zaczęły pojawiać się reprezentacyjne gmachy, w znacznej mierze związane z polskim życiem gospodarczym i kulturalnym.

W początkach wieku XX zmienioną koncepcję wysadzania drzew - Aleje zostały podzielone na trzy odcinki, każdy z innym gatunkiem - były to kolejno od południa: platany, wiązy i lipy holenderskie. W roku 1927 między ulicami Podgórną i Paderewskiego utworzono szeroką promenadę z rzędami kasztanowców.

Zakrzewski wspomina....”Dzięki obfitemu zadrzewieniu było tu przytulnie i dosyć zacisznie. Usunięcie platanów i poprowadzenie torów tramwajowych uczyniło to miejsca jakieś hałaśliwe, przedmuchiwane wiatrem i kurzem pustkowie. Przyroda ustąpiła miejsca cywilizacji i jej wymaganiom. Przyroda jednak potrafi też czynić szkody....„ w 1929, po ciężkiej zimie, wymarzły w Alejach wszystkie drzewa. Jako, że był to rok PeWuKi, zastąpiono je prowizorycznie krzewami i wątłymi brzozami, tak aby nie utracić reprezentacyjnego charakteru ulicy.

Okres powojenny i rewitalizacja

Aleje zostały zniszczone podczas walk o Poznań podczas II wojny światowej i kształt ulicy uległ głębokim przemianom. Nigdy niezrealizowana koncepcja Trasy Piekary przyniosła w latach 70. XX wieku głębokie uszczerbki w substancji architektonicznej ulicy (między ulicami Podgórną i Świętym Marcinem).

Dowiedz się więcej w: Trasa Piekary

Z początkiem obecnego wieku w 2004 roku przystąpiono do rewitalizacji ulicy kładąc nową kostkę, nasadzając dęby piramidalne (66) oraz stawiając nowe pomniki. Niestety odnowy nie może się doczekać północna część Alei - przeszkadzają parkingu dla sądu i policji. Choć Zarząd Zieleni Miejskiej czyni starania co by i ta część Alei stała się ładna, bardziej podobna do starych, pięknych Alei Marcinkowskiego, bo i Poznaniacy i patron na to zasługuje.

17 kwietnia 1993 r. otwarto pasaż handlowy u zbiegu Al. Marcinkowskiego i ul. Św. Marcin i ostatecznie w miejscu dziury po planach Trasy Piekary powstała galeria MM

Przy ulicy

Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji.
Nie dodawaj tutaj obiektów - załóż nową stronę z obiektem, który chcesz dodać i w kategoriach podaj wszystkie ulice przy których się znajduje. Obiekt automatycznie pojawi się pod mapką ulicy.
Komunikat o braku wyników oznacza, że nie ma jeszcze strony obiektu znajdującego się przy danej ulicy.

Odśwież listę obiektów

Wczytywanie mapy…

Hotele

Bliskie sąsiedztwo budynku poczty (pełniącego także funkcję stacji dyliżansów) przyczyniło się do powstania w wieku XIX wzdłuż Alei licznych hoteli (zwłaszcza po roku 1830)^[2]. Niektóre z budynków zachowały się do dzisiaj (nieliczne pełnią funkcje hoteli po dziś dzień):

Hotel Europejski: na narożniku Alei i Solnej, dziś użytkowany inaczej
Hotel Berliński: na narożniku z ob. 23 Lutego, dziś już nie istnieje
Hotel Johna: na przeciwko Berlińskiego , dziś nie istnieje
Hotel Bawarski: pod numerem 28, już w XIX w. przebudowany na kamienicę (mieściło się w niej kino Gwiazda)
Hotel Drezdeński: przebudowany z Galerii Atanazego Raczyńskiego, dziś nie istnieje
Hotel Bazar: na narożniku z ob. Paderewskiego
Hotel Rzymski: w okresie po 1945 r. pod nazwą "Poznański"
Hotel Francuski: na rogu z Podgórną, obecnie już nie istnieje, nawet nie wiadomo jak wyglądał
Hotel Północny: na placu Wolności, dziś nie istnieje, stał na miejscu obecnego budynku PKO