Akademia Lubrańskiego, siedziba Archiwum Archidiecezjalnego
 Obiekt wpisany do |
Akademia Lubrańskiego
Akademia Lubrańskiego, zwana też Kolegium Lubrańskiego (łac. Collegium Lubranscianum) - pierwsza w Poznaniu uczelnia o charakterze szkoły wyższej. Ufundował ją w 1519 r. biskup poznański Jan Lubrański, który również - wraz z królem Zygmuntem Starym - zapewnił fundusze na jej działalność (budowę rozpoczęto już w 1518 r.).
Pierwszym rektorem kolegium był Tomasz Bederman.
Największy rozkwit przeżywała akademia w drugiej ćwierci XVI w.; wykładali w niej wówczas m.in. wybitny humanista niemiecki Krzysztof Hegendorfer z Lipska, Jan ze Stobnicy, Grzegorz z Szamotuł. Uczelnia nie miała jednak prawa nadawania stopni akademickich. Jej absolwentami byli m.in.: lekarz Józef Struś, poeta Klemens Janicki, matematyk i astronom - profesor uniwersytetów w Krakowie i Wilnie - Jan Śniadecki.
Akademia przestała istnieć w 1780 r., kiedy po jej połączeniu z Akademią Wielkopolską (dawnym Kolegium jezuickim) utworzono Szkołę Wydziałową Poznańską. Po likwidacji uczelni w jej dawnej siedzibie umieszczono bibliotekę kapitulną i seminarium duchowne.
Od 1926 r. mieści się w niej Archiwum Archidiecezjalne, a od 1936 r. również Muzeum Archidiecezjalne.
Dowiedz się więcej w: Muzeum Archidiecezjalne
Budynek[]
Czteroskrzydłowy budynek (wzniesiony z cegły na planie czworoboku z niewielkim arkadowym dziedzińcem) dawnej akademii - z niewielkim dziedzińcem - powstał w latach 1518 - 1530. Wielokrotnie restaurowany, obecny kształt uzyskał podczas gruntownej przebudowy, przeprowadzonej w l. 1924 - 1925, wg projektu Kazimierza Rucińskiego.
W latach 1974 - 1979 usunięto tynki odsłaniając mury fasady. Przy wejściu znajdują się dwie niewielkie płyty z herbem Godziemba biskupa Jana Lubrańskiego.
Źródła[]
- W. Łęcki, P. Maluśkiewicz, „Poznań od A do Z”, KAW, Poznań, 1986
Galeria[]
