„27 grudnia 1918” - strategiczna gra planszowa o charakterze edukacyjno-historycznym przeznaczona dla młodzieży i dorosłych. Gra została wydana z okazji rocznicy wybuchu powstania wielkopolskiego przez Muzeum Narodowe w Poznaniu. Jednym z jej celów jest przybliżenie miejsc, postaci i wydarzeń, z którymi spotykamy się na co dzień (zarówno na terenie obecnego województwa wielkopolskiego jak i kujawsko-pomorskiego), a które miały wpływ na przebieg powstania. Talie kart zdobią specjalnie wykonane rysunki, przygotowane na bazie autentycznych zdjęć i pocztówek.
Grę można zdobyć jako nagrodę w aplikacji konkursowej 27 grudnia, meldując się w dziewięćdziesięciu pięciu miejscach pamięci powstania wielkopolskiego.
Zawartość[]
Pudełko z grą zawiera:
- książeczkę z zasadami gry
- rozkładaną dużą planszę z terytorium działań
- dwie małe boczne plansze reprezentujące postępy działań
- 3 znaczniki z powstańczym orłem w koronie (nie używane w grze)
- 4 zestawy znaczników wojsk w postaci kartonowych żetonów ze strzałkami - jeden dla sił niemieckich i trzy dla powstańczych, każdy po 85 znaczników o wartości jeden i po 15 o wartości pięć
- 7 białych kart regionów
- 3 niebieskie karty celów
- 12 czarnych kart rozkazów
- 36 numerowanych czerwonych kart wydarzeń
- 36 żetonów odpowiadających kartom wydarzeń
Pomimo obecności na zdjęciach promocyjnych oraz w opisie i grafice na odwrocie pudełka dwóch sześciościennych kostek, gra nie zawiera ich w zestawie, ani nie potrzebuje do rozgrywki.
Przygotowanie do gry[]
- Gracz niemiecki obsadza po trzy jednostki na każdym z siedmiu pól rozkazów, które są warte po trzy punkty oraz dostaje odpowiadające im białe karty regionów.
- Gracz niemiecki obsadza po dwie jednostki na każdym z szesnastu pól posiłków, które są warte po dwa punkty, oraz zaznacza ilość kontrolowanych pól posiłków na bocznej planszy kładąc jeden ze swoich znaczników na szesnastce.
- Gracz niemiecki obsadza po jednej jednostce na dowolnych dziesięciu militarnych polach oraz po jednej na pięciu dowolnych pozostałych pól wartych jeden punkt.
- Na bocznej planszy opisującej sześć rund gry kładzie się sześć zakrytych żetonów kart.
- Gracze polscy obsadzają kolejno po jednej jednostce pozostałe 48 pól wartych jeden punkt, oraz kładą na bocznej planszy po jednym znaczniku na zerze, co reprezentuje ilość kontrolowanych na początku pól posiłków.
- Gracz niemiecki rozkłada 18 zakrytych żetonów kart na dowolnych białych polach planszy oraz zaznacza żetonem karty ilość wciąż zakrytych żetonów, kładąc go na osiemnastce.
- Gracze polscy dostają stosowną ilość kart rozkazów - 7 gdy jest jeden gracz kontrolujący działania powstańców, po 5 gdy jest dwóch lub po 4 gdy jest trzech.
- Każdy gracz polski losuje w tajemnicy jedną biebieską kartę celu.
Rozgrywka[]
Rozgrywka toczy się przez sześć rund:
- Gracze dobierają przysługujące im użyte karty rozkazów z powrotem do ręki (nie dotyczy pierwszej rundy).
- Gracz niemiecki odkrywa jeden żeton karty z bocznej planszy i bierze odpowiadającą mu kartę wydarzeń.
- Gracze wykorzystują po kolei swoje rozkazy w dowolnej ilości, minimalnie jeden w swojej kolejce, maksymalnie wszystkie dostępne w ręku, gracz niemiecki jest ostatni w kolejce.
- Gdy graczom skończą się dostępne karty rozkazów, rozdawane są posiłki wg. wskazania bocznej planszy ilości kontrolowania pól posiłków. Nowe siły należy w kolejnych turach rozmieścić na planszy (nie dotyczy ostatniej, szóstej rundy).
Strategia gry jest odmienna dla gracza niemieckiego i graczy polskich. Okupant startuje z przewagą sił na planszy, ma jednak mniejsze możliwości w trakcie gry i musi przyjąć taktykę defensywną, z kolei powstańcy prowadzą ciągłą ofensywę.
Zasady[]
- jeden z graczy kontroluje siły niemieckie, a od jednego do trzech pozostałych graczy - siły powstańcze
- rozkaz mobilizacji daje okupantowi jedną jednostkę, a powstańcom dwie
- w wyniku mobilizacji swoje jednostki można dokładać na polu zajmowanym przez siebie lub sąsiadującym nie zajętym przez innego gracza
- gracze kontrolujący powstańców nie mogą się atakować
- na jednym polu w wyniku mobilizacji lub zajmowania pola, które nie jest atakiem, nie może znajdować się więcej niż 5 jednostek
- atakowanie polega na ściąganiu swoich sił na dane pole z sąsiadujących z nim pól
- aby przeprowadzić atak należy wysłać na atakowane pole przynajmniej jedną jednostkę więcej niż znajduje się na atakowanym polu
- walka polega na ściągnięciu z planszy takiej samej liczby znaczników obu walczących stron, pozostałe znaczniki zostają na atakowanym polu zajmując je
- gracz niemiecki może bronić się doraźnie wykorzystując jednostki umieszczone wcześniej na bocznej planszy w ramach odwodów, wedle widocznego tam cennika
- w wypadku zdobycia pola rozkazu wartego trzy punkty, gracz, który je stracił, oddaje związaną z nim białą kartę regionu na stos kart wykorzystanych gracza, który zdobył to pole
- w wypadku zdobycia pola posiłków wartego dwa punkty, należy przesunąć na bocznej planszy posiłków znaczniki graczy - tego, który zdobył pole na liczbę o jeden większą, a tego który stracił na liczbę o jeden mniejszą
- żeton kart na planszy liczy się jako nieruchoma jednostka niemiecka, jeśli jest jedyny na polu nie może być broniony za pomocą odwodów, aby zaatakować samotny żeton karty należy wysłać na niego dwie jednostki z czego jedna w wyniku ataku zostaje zdjęta z planszy
- zdobyty żeton karty daje kartę wydarzenia możliwą do jednokrotnego wykorzystania
- w wyniku mobilizacji można dokładać swoje jednostki łańcuchem (pierwsza jednostka na pole sąsiadujące z zajętym przez nas, a druga na siąsiadujące z zajętym przed chwilą)
- w grze na 3-4 graczy, gdy siły niemieckie atakują powstańców, pokonane siły niemieckie są na końcu gry dodatkowymi punktami gloria victis dla atakowanego powstańca
- celem gry jest zdobycie największej liczby punktów spośród wszystkich graczy, punkty zlicza się sumując wartości zajmowanych pól oraz w wypadku powstańców uwzględniając mnożnik z niebieskiej karty celu
Linki[]
Materiały promocyjne[]
